Pagina:De' matematici italiani anteriori all'invenzione della stampa.djvu/82

Da Wikisource.

74

Canonico, può appena notare ne’ suoi fasti: Sed et Geometriae, atque Arithmeticae aliquis honos a nostris est habitus pro temporum conditione. Nam praeter alios qui fortasse numerorum scientiam professi sunt, eam certe docuit quidam Mag. Joannes... Quoniam vero notum satis est, artem hanc infinitis pene mysteriis abundasse, ita sane ut de quadam divinitate Arithmeticae Professores, non secus ac Astrologiae, gloriarentur; probabile censeo, Academiae nostrae hujus scientiae cultores non defuisse, ex qua tantum honoris et fanne apud ignarum vulgus captare possent. Ad Geometriam vero quod pertinet, indicare solum possumus quemdam Mag. Guizzardum, cujus est apud Thomasinum Geometria cum Recollectis Mag. Bartholomaei.... Geometria haec scripta dicitur anno mccciv et uterque Bononiensis etiam dicitur.1

A’ quali se si aggiungano i nomi di Guido Bonatti, di Cecco d’Ascoli, e d’un M. Giovanni di Luna che al principio del secolo xiv fu eletto Astrologo del popolo Bolognese, avremo compito l’elenco de’ matematici di questi secoli in Bologna 2. Ma una prova sufficiente che e a Bologna ed a Parma era pur coltivata l’astronomia, ce la somministra l’antica Cronaca parmense pubblicata nel Vol. iii dei Monumenta Historica ad provincias parmensem et placentinam pertinentia,3. leggendovisi all’anno 1333: Eodem die veneris (14 maggio), post nonam, apparuit eclypsis in certa parte solis, et visus fuit sol sicut luna quando est in circulo et non plena, et quod hoc dieta die esse



  1. De Claris Archigymnasii Bononiensis Professoribus a saec. XI usq. ad saec. XIV Bononiae, 1769, Tom. I part. I pag. 494-495.
  2. Ivi pag. 493-494.
  3. Parma, 1857, Fiaccadori.