L' ost mbroia' o la scomesha fatala

Da Wikisource.
ladino

Hugo de Rossi L’ ost mbroia’ o la scomesha fatala Intestazione 19 marzo 2016 50% Da definire

L’ ost mbroia’ o la scomesha fatala. Farsha in un at


Persones:


RINALDO


BOSCO

doi trapologn

L’ OST


L’ OSTA


CAMERIER


UN MEDICO


DR. LANGERHANS


PÒDER


FAMEI


Una stua con desch, scagn e una poltrona. A man cencia ore da parées con un lonch pendol. A man dreta n fon un ush.


pagina:41

titolo:Pruma szena


Rinaldo e Bosco (I é senté un n front a l’ auter e i magna. Duc’ doi i é vestì da segnores)


BOSCO:

Perdiana! Sta uta sion noi mincioné. L rich fator che aea da albergar chiò l’ é se ’n jit te n auter Hotel e per chist aon perdù Ia speranza de ie svedar con nesh dadoi faush la borsa ben stechida. Da n pez n ca me par che la fortuna ne schive.

RINALDO: (Cloca sun desch)

Scouta Bosco! Se tu sèghite a sbraiar talmenter e far tenc’ de ac’, tu vederas che l’ ost ven a saer chi che sion; tante oute i à ence i parees ureie.

BOSCO:

T’ as duta rejon mi bon amich! Ma l’ é ben mpò burt, de star chiò, zenza aer pro. Olà mai saràl pa restà chel bujaron?

RINALDO:

Io die che tu no tu as sentù dret. Pel esser de etres Hotie, che à l medemo inom, parché chista ostarìa me sà de esser na locanda per i moches contadins.

BOSCO:

Mben! Ma un fator l’ é ben ence n contadin.

RINALDO:

Shì, shì! Mo un de la calità miora. Chel che on ciapà angern sera te sala da magnar, no paaa le speise de ie sbetar le gofe.

BOSCO:

Se ence che se aon nganà sta uta no fash nia, volon spetar pacificamenter su na miora ocajion. Beif! E chiama l camerier, che noi podon se n jir. Io no é più voa de star più lonch chiò, olache no l’ é neshun dafar de valor.

(Le ore le bat le ot e le sona na melodia. Do le colisse se sona sù na scatola de musega).


RINALDO: (Scomenza a grignar a dut PÒDER).


BOSCO:

Che mostro asto pa da far na tal grignada e?


pagina:42


RINALDO: (Se pia sora desch via vers Bosco)

Bosco, io é na stupenda idea!

(Varda ntorn te stua e va da l’ ush per vardar ence de fora, che no sie negun stroz a scutar, e ven de retorn)

L’ ost, che no me par de esser un dei più furbes, l’ à da me paar le speise nveze del fator. Noi no riscion net nia. Se la storia no ne riesh l ven tout dut l’ afar per n spas.

BOSCO:

Mben! lasha sentir che che tò ciaf fin à danef nventà.

RINALDO:

No asto sentù e, coche ste ore da parei

(mosha)

le à sonà n aria dal secol passà e?

BOSCO:

Diamberne shì! Ma che àle pa da far con tò idea e?

RINALDO:

lo compraré chiste ore da l’ ost.

BOSCO:

Esto mat dal dut e? Dime per amor de Dio, che vesto pa far con chist ndrez veie da l’ an dal cuch e?

RINALDO: (Se pia sora desch via vers Bosco e i se parla sot oush).


BOSCO:

Ahaha! Tu tu es n crestian de òr! Tu tu meritasse de vegnir picà sù con na corda de òr!

RINALDO:

Per n tal onor ringrazie io mile oute!

BOSCO:

Spas a part! Sta briconarìa val n sachet de maranghins.

RINALDO: (Sta sù n pè)

Dut con esser ben preparà. Va pur fora e varda che i ciavai i sie taché tel ciar, acioche se podassane bel prest fora del polver. Chiàmeme ence l camerier.

BOSCO: (Stash sù)

Se la ne va fora ben, io te recognoshe per vita mia per mie capitan

(l se ’n va).


RINALDO: (l met le man su Ia schena e l va a spas n ca e n là e l se grigna)

Aha, sente che ven valgun.

(I se ferma dant le ore da parei)


pagina:43

titolo:Seconda szena


Rinaldo, Camerier, dapò Bosco che ven de retorn


CAMERIER:

Che comanade Segnor Baron?

RINALDO:

Fajeme l cont, noi volon se n jir.

CAMERIER: (Tol na zedola dai conc’ e scrif)

52 fl 60. Cincantadoi renesh e sessanta.

BOSCO: (Ven ite per ush e l dish)

I ciavai i ven iusta tacà ite, apena che tu as paà podon se n jir.

CAMERIER: (A Bosco)

Me ndespiash che l Segnor Baron se à molestà, par me fossa stat n gran onor da eseguir vosh comando.

RINALDO: (L met ndana i sholdi sul desch)

Eco l’ import dal cont, e chiò la bonaman per voi.

CAMERIER: (Ncassa i sholdi)

Mie sinceres rengraziamenc’! Voi vardar dò che sie tacà ite

(I vel se n jir).


BOSCO: (Ie varda a le ore)

Olà! Segnor camerier! No saede me dir, se fosh l’ ost venessa chiste ore e?

CAMERIER: (Varda dut ncantà tost a le ore, tost al domandador)

Chiste ore e? Segnor Baron!

RINALDO:

Ma èi, èi! Io le volesse comprar.

CAMERIER:

L Segnor Baron vel scherzar.

BOSCO: (Che à let ntant te la gazeta, a Rinaldo)

Mi bon amich! Fà prest, noi se ntardivon l temp, con tò marcanziar!

RINALDO:

No importa nia! Noi lashon forenar nosha caroza a la pruma stazion, monton su la ferata e ruon a d’ ora dal Segnor conte. Mben, segnor camerier, volede aer la bontà de domanar vosh prinzipal e?

CAMERIER:

Èi, èi! Se l’ é dal sen, vae sobit a l chiamar, seben no capeshe parcheche...

(al và fora par ush).


BOSCO:

Tu tu ere ben mat a ie dir la strada che tolon. Al cajo che i ne perseghita i ne é prest sui ciucegn.


pagina:44


RINALDO:

Me toleste per taramban e? Noi jiron iusta a la reversa e eviton la ferata n ogni cajo, parché su la ferovia nosha polizia veit e snasa fora dut. E io che desfortunatamenter é na frapante somea con un cert individuo, dal cal ogni sbir de iustizia à la fotografia te sò tacuin, evite la ferata, che no vegne n colujion co la polizia e che vegne tout per l’ auter.

BOSCO: (Grigna)

Malandreta, tu tu as la medema sort sche io. Dant pech temp é vedù mi retrat te man de un de chi cians da ciacia.

RINALDO:

Pst! L ven valgun; canche la facenda é nfilzada, vatene jù te caroza e speteme.

(Bosco se senta jù e lec’ tel folio)


titolo:Terza szena


I anteriores e l’ ost


OST: (Con inclins)

Segnor Baron aede abù la compiacenza de me far chiamar. Con che é l piajer de ve PÒDER servir e?

RINALDO:

Chele ore le me piash e io me permete de domanar, se le volede vener.

OST:

Segnor Baron ve volede ben devertir n pech sun mie coste e siede despost a far spas.

RINALDO:

Parel pa che io sie n bufon e?

OST:

Oh io domane scusa! Io no ve volee ofener; ma chista domana me à fat star de sas.

RINALDO:

Co? No aede donca mai amò venù valch te vita vosha e?

OST:

Oh shì shì, ben de spes! Dant pech più de na mezora é venù n pé de ciavai stupenc’,

(l bat co le man su la scarsela cencia)

ma chi i me à portà ite più che doi mile renesh. Però con ore veie no é amò mai marcanzià, per chest me à parù vosha domana tant certa.

(Tra sè)

Chiò con esser valch furbarìa.


pagina:45


RINALDO:

Mben, Segnor ost! Me volede vener chele ore o no eh.

OST:

Dal vera io no sé che ve responer, Segnor Baron!

(Ntra sè)

Magari chele ore le à n valor da me ncognoshù.

RINALDO:

Io veide che ve separade malvolentiera da chiste ore, par chist no ve voi più molestar. Scusame che ve é tant disturbà e trategnù da vesh dafares

(l tol sò ciapel)


OST:

Permeteme, Segnor Baron na domana modesta: che troade tant de remarcabil da chiste ore antiche e?

RINALDO:

Io no troe net nia de straordinarech da chele ore, ma par me le à na importanza speziala.

OST:

Segnor Baron! Se sà che no m’ é dut un te che man che chiste ore ven, e a che scopo che le à da servir, parché da più che un secol le é te nosha familia e le se à shaldo ritade dal pare al fi.

RINALDO:

Io ntene completamente la simpatia per n tal arnesh rità, e no voi più proar de ve persuader, parché io sé massa ben, che tai ogec’ no i é da paar con moneida

(l vel se n jir).


OST:

Èi èi, Segnor Baron! Trope care e interessante recordanze é leade con chiste ore. Ma per riguardi speziai e per stima de vosha Segnorìa voi ampò contratar se voi aede la bontà de me dir par che motif che le volede comprar.

RINALDO:

Io no fae de chist neshuna secreteza, che l’ é demò na grata recordanza vers simile ore, co le cale é vadagnà na venta de cent maranghins.

OST:

Che, cent maranghins e?

Bosco varda ntant sota la gazeta fora e grigna da furbo)


RINALDO:

Èi, nience un de manco segnor ost!

OST:

Se pel saer co che l’ é stat possibol!


pagina:46


RINALDO:

Ma parché de no? Da l’ ultima corsa a Roma olache é vadagnà con mie ciavai per più vente na bela soma, e n chela sera son jit con autres barogn e contesh bel content te na tratorìa apede l’ arena. Lo l’ era n ora valiva desché chista

(mosha).

Doventà n pech maturlech, da la fortuna de chel dì, é proponù na scomesha a mi vejin che no l’ é capaze de seguir co l’ indesh un’ ora lonch l pendol da le ore da parèes, e ndana dut l temp no dir nia auter che “in ca” e “n là”. L’ à fat la scomesha, ma pruma che sie stat passà na mezora l’ é levà sù dal scagn e l’ à dat perduda la scomesha, e io é sborsà ite i cent maranghins.

OST: (Agità)

Chel l’ era n mushat, no l’ aea neguna perseveranza! Per me fossa stat na picoleza. Da me voi no aassade vent i cent maranghins no.

(L grigna)

Par cent Napoleons d’ or aesse fat auter che na tal bagatela!

RINALDO:

No la fajede massa grana! Voi siede ben n om gaart, ma ie vel na teribile energia e amò na più grana forza dei nerves de ie vardar n ora lonch e le ore da parei, e far dò n seghit co l’ indesh l met del pendol, zenza dir dut l temp n autra parola che “n ca” e “n là”.

BOSCO: (Se auza)

Par via de na tal matada no restaron pa mia dutoldì chiò e?

RINALDO:

Mi amich l’ à piena rejon! Noi perdon malamenter nosh temp. Dò che saede parcheche me nteresse tant de chiste ore, magari me le venede: cotant volede pa?

OST:

Io no ve le vene, ma ve le done se l Segnor Baron vel far con me na medema scomesha, desché chela con vesh amish te la tratorìa.

RINALDO:

Co! Voi volassade risciar cent maranghins?

OST:

lust tant no! Ma la carta part, parché io no son n baron.


pagina:47


RINALDO:

Vintecinch maranghins i é per voi più che mile par n baron! Voi i cognede vadagnar i sholdi, ma l baron i li schicia fora da sie contadins sun sie majes. “Tu no tu deve jiar!” l’ é scrit chiar te la Bibia, che l’ é più che segur che voi perdede la scomesha.

OST:

Segnor Baron aede fosh paura che perdassade e?

RINALDO:

Corpo de baco! Che maniera aede pa? Se voi parlade n chesta maniera, alora ve cogne responer.

(L met banconote sun desch)

Eco mie 25 maranghins!

OST:

Va benon Segnor Baron! La val! Dal proshim bater da le ore scomenza la scomesha

(l’ ost met la poltrona visavì a le ore e l se senta jù, la part cencia utada vers la jent).


RINALDO:

Ma ben intenù! Co l’ indesh de la man dreta cognede shaldo perseghitar al pendol e no fidade dir nia auter che “n via” e “n ca”, che càpite che che vel. Se fajede valch sot e sora, la aede perduda la scomesha.

OST: (Grigna)

Stajé pur zenza paura Segnor Baron! Shì prest no perde l sciavezin no!

(Le ore bat le 9 e le sona n toch. L’ ost se senta e osserva apontin le ore. A l’ ultima batuda l scomenza a seguir al pendol co l’ indesh de la man dreta e dir “n ca – n là – n ca – n là”, e coshì via. Bosco va da l’ ush e scouta)


RINALDO:

Volede far l piajer, segnor ost, de deponer chiò vesh vintecinch maranghins e?

OST:

In ca – n là – n ca – n là...

RINALDO:

L sarà ben che per na scomesha la soma à da vegnir depositada da n terz; fajé donca l piajer de dar vesh vintecinch maranghins, e?

OST: (L’ ost zenza interomper l “n ca – n là”, va co la man cencia te la gofa cencia dal corpet e tira lò fora n tacuin ros).


pagina:48


RINALDO:

Spetà che ve deide!

(L ie tira l tacuin completamenter fora de gofa, ma tel medemo temp l ie roba l’ oroloio d’ òr, con ciadena e berloch, fora da Ia viesta).


OST:

N ca – n là...

RINALDO:

Posse deponer l’ import da la scomesha da vosh camerier?

OST: (Cigna col ciaf de shì)

N ca – n là...

RINALDO: (A Bosco)

Va, mi bon amich, e chiama per piajer l camerier

(Bosco se n va).


OST: (Desche shaldo!)

N ca – n là...

RINALDO: (L se senta da l’ autra man del desch dò l’ ost)

Io me voi meter chiò per PÒDER miec’ osservar... Vardà ben che apena che sbaliade, me anunzie sobit.

(L tol te man la pojada de arjent)

Bele pojade! Cotant végnele pa a costar l’ una e?

OST: (Fash co la man met che no l se lasha menar per l nas)

N ca – n là...

RINALDO:

Aha! Sente vegnir l camerier che l volerà rejonar con voi, ma ve fae saer che no parlassade na parola, se no é vent io, e i maranghins i é mie!

OST:

N ca – n Ià...


titolo:Carta szena


(L camerier entra e l’ osserva l’ ost da davant e da na part e finalmenter l scorla col ciaf.)


CAMERIER:

Che spas él pa chist e? Che fajede pa, siede fora dal ciaf e?

OST:

N ca – n là...

CAMERIER: (L tastlena col ciaf)

Perdiana! Me sà che no la và dreta, voi jir per l Pòder, che l ie lashe n pech de sanch

(se n va)


OST:

N ca – n là...


pagina:49

titolo:Chinta szena


Ost e Osta (L’ ost continua shaldo)


OSTA: (Ven ite n presha, Ia se met da la man dreta)

Che asto pa? L camerier l’ é coret per l Pòder, te mencel valch e?

OST: (Con ira)

N ca – n là…!

OSTA: (Iritada)

Ma responeme almancol! Che asto con chiste tanie? Tu tu varde su per ste ore, desché le fossa n ciaval.

(La ciapa l brac’ dret de l’ ost e la ie l vel tegnir cet)

Sta na uta cet col brac’!

(L’ ost ie dash co Ia man cencia ma slavaciada e l’ osta)

Co! Che! Tu, tu vilan, coshita tu trate tò femena! Él chista na maniera da bater sò femena! Oh!

(Crida)

Io pere desgraziada!


titolo:Sesta szena


L’ ost, l’ osta, l Pòder e l camerier (L’ ost continua shaldo).


CAMERIER:

Chiò l’ é chel pere òm, ve podede nstesh persuader che é rejon, e che l’ é fora de sen.

OSTA:

Ah tu bon Segnoredio! Shì shì, par massa malandreta. L’ é jit fora de sé! Me é ben pissà dant pech temp: adès l me à dat na slavaciada, che che segur no l’ aessa mai fat se l’ aessa amò sie sentimenc’.

PÒDER:

No stajé a ve desperar sobit! Fosh che l’ à beù mingol massa. Portame n canzedrel de aga freida, che ie l trajon ju par l ciaf, l sarà dapò ben prest n orden.

CAMERIER:

Core ben sa Col per aga frescia

(l se ’n va).


PÒDER: (L scorla l’ ost par l colet)

Eh, segnor vejin, che ac’ fajede pa voi e?

OST: (Ennirà)

N ca – n là...


pagina:50


PÒDER:

Segnora osta, proade co le bone.

OST: (Grigna)

N ca – n là...

PÒDER:

Vedede, l grigna. Segur la va co le bone, proade pura.

OSTA:

Mi bon om! Vàrdeme, no me cognosheto più e? Io son tò fedela femena.

OST: (Zàpola coi pie)

N ca – n là...

OSTA: (Crida)

Mi bon benedì Iosl! Torna te tò stat da pruma, te pardone dut, ence chela sciavatada che tu me as dat. Te voi far duc’ i dis fortae e tortìe, demò rejona n pech con me, dame n segn che tu ne cognoshe amò.

OST: (Malpazient)

N ca – n là...

CAMERIER: (Con n sprizen)

lo é tout n sprizen; l’ aga fash pian pian più efet e ence più segur.

PÒDER: (Mosha al camerier olache l’ à da star)

Ie vel che stajassade chiò! Ie volessa ence che sprizenade sul ciaf, sul col e sul piet.

(L camerier se met a man cencia da l’ ost, un pech dant, Ia osta stash a man dreta e l Pòder dant a l’ ost da vejin a le ore. Apena che l camerier auza l sprizen per sprizenar l’ ost sul ciaf, chist ie dash al Pòder n buton col pugn cianch, che l va coi pie per aria).


OST: (Desché ndiaolà)

N ca – n là!!!

PÒDER:

L’ é dal vera... chiò mi art

(mosha su la front)

la é fenida. Ie vel che se chiame sobit n dotor.

OSTA: (Se avanza)

Oh Dio mio, oh che pera femena arbandonada che son!

CAMERIER:

Chiò jù tel restorant l’ é n medico: a chel no ie fash pa nia seence che l ciapa na peada tal venter. L’ é n pancion e l’ é ja la terza piftech che l magna.

PÒDER:

Mben chiamàlo pur sobit!

(L camerier se n va)


pagina:51


OST:

N ca – n là…

OSTA:

Fosh fossa bon de chiamar nosha fia Trìnele, che la ie ciante sù valch cianzon!

OST: (Più aut)

N ca – n là...

OSTA:

Dime, se é da far vegnir sù la Trìnele e?

OST: (cigna de no)

N ca – n là...


titolo:Setima szena


L’ ost, l’ osta, I Pòder, l medico. L camerier e dei autres famei (chish ultimes i stash a fon del barcon.)


CAMERIER: (AI dotor)

É tout con me dotrei famèes per l tegnir, n cajo che l vegnisse furious.

MEDICO:

Él vera, segnora osta, che vosh om l’ é cejù te na alienazion de ment e?

OSTA:

Io no sé, se l’ é cejù o no; pel ben esser, parché amò dant n ora l’ era san dal dut. Beù no l’ à amò beleche nia; chist lo fash shaldo vers sera.

(L medico ie varda a l’ ost con na cera dubiousa, tol na preja de tabach. L’ ost l dish grignan so ”n ca – n Ià”).


MEDICO:

Èi, èi, l’ é fora de cervel! Volesse ben saer l motif, co che l’ à podù vegnir dut te n colp. Aede fosh da pez n ca podù veder segnes de imbezilità e?

OSTA:

Naturalmenter l’ é che l rejona da imbezile, spezialmenter se l’ aea beù n pech massa. Ma desché anché no l’ é mai vedù.

MEDICO:

Se ocupel pa fosh zis con laores de spirt e? Fajel fosh zis conc’ o scrivel trop e?

OSTA:

Mio Dio che procura! I conc’ e le scriture i le fash dute nosha fia.

MEDICO:

L cajo l’ é straordinarech, chiò fossa desiderabil de aer na consultazion con n auter medico.


pagina:52


PÒDER:

Segnor dotor! Beleche chiò apede sta l Conte de Belanot, che à menà con sè da la Germania n brao medico. Se l volede, l’ é te n moment chiò.

MEDICO:

Chiamàlo, ma più prest che l’ é possibol.

(L Pòder se n va)


OSTA:

Temede che mi om se l cogne meter te ciasa dai mac’?

MEDICO:

Chist depen ades da la conshultazion. L beiver dò e dò de le bevande alcoliche à prodot na malatia seria, che noi medici la chiamon “Delirium tremens”.

OSTA:

Ie é dit tante oute che no l beive massa, ma nia no à joà. Ades là, per sta maladeta seit!

MEDICO:

Co éla pa co l’ apetit?

OSTA:

Bona, bona, Segnor dotor! L magna per doi!

MEDICO:

Àl na son ceta e?

OSTA:

Èi, èi! Pur massa, l dorm duta not cet e bon desché n ors.

MEDICO:

De che se ocupel dutoldì e?

OSTA:

L fash de ogni sort! Na uta l marcanziea con ciavai, dapò l deida te ciasa e stala, dapò l laora te cianeva e l fash ence de aga vin.

OST: (Ennirà sche un polie)

N ca – n là...

MEDICO:

Vedé co che l fash desché n desperà! Se chish atachi se repet cognon el lear.

PÒDER: (Ven de retorn e sbraia ite per l’ ush)

L’ ilustrishem, sapientishem Segnor dotor Langerhans!


titolo:Otava szena


I anteriores. Dr. Langerhans, Pòder


MEDICO: (Va ncontra al Dr. Langerhans)

Me fash gran piajer a far cognoshenza col renomà segnor Colega.

DR. LANGERHANS:

Grazie, Herr Colega, l me piash de far cognoshenza de voi. Me aede lashà chiamar per na consultazion e?


pagina:53


MEDICO:

Èi, stimatishim segnor Colega! L se trata de n fat interessant, zis rar. Chist om

(mosha sù l’ ost)

l’ é jit fora de ment dut te n colp, zenza aer abù pruma l manco segn de malatìa. L’ é sentà chiò scaji da n ora te chista pojizion e l fash shaldo l medem met co l’ indesh, e no l dish nia auter che “n ca – n là...”!

DR. LANGERHANS: (Se vejina a l’ ost)

Cotante po batude fa sò puls e?

MEDICO:

Chel no é pa amò vardà!

DR. LANGERHANS:

Palpàge l puls a veder che che l fash!

MEDICO: (Se vejina e vel palpar l puls, ma l’ ost ie dash tel venter)

Chist l’ é stat n pugn n orden!

(l se ten con dute doi le man l venter e sauta ntorn te stua).


DR. LANGERHANS: (A l’ osta)

Segnora osta ji à vardar per n bagn freit, ma prest.

(L’ osta la pianc’ e la se n va sbraian)


MEDICO:

No fossa bon de ie lashar l sanlash, magare 3 o 4 cope de sanch e?

DR. LANGERHANS:

Èi, èi, ie vel ben chel tal brac’.

MEDICO:

E co fóssala de ie meter n gran visicante sul stomech e?

DR. LANGERHANS:

N ogni cajo l’ é da besen. E ie vel ence meter na peza de aga frèida sul ciaf.

MEDICO:

Che cardede, segnor Colega, de na braa dòje de calomel?

DR. LANGERHANS:

Èi, èi, ence chist! Ma pruma de dut ie vel taar i ciavei sul ciaf!

MEDICO:

E Ia barba naturalmenter ence e?

DR. LANGERHANS:

Se sa! Segnor Pòder, taàie via la barba e i ciavei, ma sobit.

OST: (Desché shaldo)

N ca – n là...

PÒDER: (Fash spiuma con saon te na scudela)

Pecià per chi bie ciavei e chela bela barba longia. Chi mai pa aessa cardù, angern, che anché nosh vejin aessa perdù la tramontana!


pagina:54


DR. LANGERHANS:

Fajé n pech svelt. Ciacolar podede n autra uta.

PÒDER:

Stajé pur cet, te n pech pez l’ é l’ ost con n ciaf desché n bambin dant de voi

(l’ insaona ben l ciaf a l’ ost e fa braf spiuma).


OST: (Con oush prest rauca)

N ca – n là...

(bat co la man cencia sora l ciaf via per mpedir l rasar).


PÒDER: (Tira fora l rasoi)

Però se l bat coshita co la man sora l ciaf, io no ie posse taar via i ciavei. Tegnìlo per la man.

DR. LANGERHANS: (Al camerier)

Tegnì la man de chist om!

CAMERIER:

Ve lingrazie! Da n pez n ca é vedù che forza che l’ à tei brac’!

OSTA: (Ven de retorn)

L bagn freit l’ é pront.

DR. LANGERHANS:

Bon, bon, segnora osta! Ie vel pruma che l segnor Pòder rase jù i ciavei.

PÒDER: (Tol pruma l rasoi te man, tira l fià, e se met per l rasar)

Sobit, sobit! Te doi secunc’ l’ à da esser talmenter mudà, che nience sò femena no la l cognosh più.

(Te chel moment che Pòder met la man cencia sul ciaf de l’ ost e co la man dreta l se met per rasar, le ore le bat le diesh. Co la pruma batuda sauta sù n pè, l trash i famei dant sè, va sù e jù e slongia l brac’ dret. Le persone presente le fuga n fon del barcon)


DR. LANGERHANS: (Con paura)

Segnora no stajé a jir massa da vejin.

OST: (Ai dotores)

Che diaol ve à pa portà chiò voi doi e? Voi dotores mac’! Ma vosh “hocus pocus” me à scaji fat perder l ciavezin. Però l’ é ben stat mpò dut na situazion maladeta. Na tal scomesha no fae mai più, se ence che aesse da vadagnar 1000 maranghins.

(I dotores e l Pòder e se parla sot oush anter sè)


pagina:55


OSTA:

Ma co, él bèleche stat na scomesha, per la cala tu t’ as far per n ora l mat e?

OST:

Che pàrlesto pa de mat! Io no fidae rejonar na parola e cognee shaldo coi eies e co la man persheguir al met del pendol. Mat! Voi duc’ chenc’ me aede fat proar le pene da l’ infern, parcheche l parea che dut abie conspirà contra de mè per me far perder l fil. Ma io son restà constante e no aesse dat dò nience se duta la zità fossa stat n fiama! Ades é vadagnà 25 maranghins. Camerier! Fora co la moneida!

CAMERIER:

L’ import dal cont é ja dat dant n pez a la osta.

OST:

Ma la moneida da la scomesha e mie tacuin co le autre bancanote?

CAMERIER:

Ma de chel no sé net nia!

OST:

Co! Co! Volede che vae del sen fora de cervel e? Olà éi pa i doi barogn e?

OSTA:

Che barogn pa?

OST:

Che domana, desché se barogn i albergassa de dosene apede mè!

CAMERIER: (Tol sù de desch)

Se voi cardede chi doi segnores che à dormì l’ ultima not e chi che à disnà te chista stua, chi i é se n jic’ ja dant na mezora.

OST:

E no i ve à dat a voi nè moneida nè tacuin e?

CAMERIER:

Coshita vera, desché che son chiò, no i me à dat nience n scheo!

OST: (Ndegnà)

Alora son io nganà! Miserabilmenter menà per l nas! Maladec’, canaie, trapologn.

OSTA:

No esser shì ennirà, tu tu te podesse malar dalbon.

OST:

Ades podesse doventar mat dal sherio! Star a padir le pene da l’ infern e amò vegnir derobà! Chel l’ é de più che mi cervel pel soportar.

CAMERIER: (Se vejina a la osta)

Aede tout voi demez le pojade d’ arjent e?


pagina:56


OSTA:

Io e? Chel l’ é vosh dafar!

CAMERIER:

Dapò le é ence chele sparide coi segnores barogn!

OST:

Ence chel apede! Che l diàmber l li porte te l’ infern! Fajé tacar ite sobit i ciavai, io voi far la ciacia a chish doi trapologn. Che ora él pa ades?

(l vel tor fora l’ oroloi, ma no l’ à più nè oroloi nè ciadena. L va sché ndemonià te stua sù e jù e bat dò l pè).


(Un famei se n va)


OSTA:

Mio Dio dal ciel! Che asto pa da nef e?

OST:

No star a me domanar più inant! Io podesse sutar fora da la pel. Mi oroloi de òr, ciadena e barloch, dut n malora!

PÒDER:

Segnor vejin! Io vegne con voi, e se troon chi doi imbroiogn ie taon via la gola zenza remedio

(mena sò rasoi).


FAMEI: (Ven da stala ite per ush)

I ciavai i ven tacà ite ades sobit.

OST:

Èi, èi! Ma demò che saesse, olache i é forené!

CAMERIER:

Io é sentù che i varda de ruar da la pruma stazion e de montar su la ferata e de lashar ló ntant sò caroza.

PÒDER:

Chi i é ben furbes! Chist i à ben dit chish mbroiogn demò per ne mbroiar e per se PÒDER salvar più sorì. Canche son jit per l segnor dotor Langerhans é vedù passar na coroza da l’ autra part.

OST:

Mben alora i ciapon segur; mie ciavai va desché cerves.

(Ie dà la man a la osta)

A se reveder bona femena!

(I medici i vel ie mpedir de se n jir)

Donca che volede pa segnores amò da mè e?

DR. LANGERHANS:

Ve aede permetù de far n scherz co la shienza medica, e ne aede fat chiamar per na conshultazion.

OST:

Ma de chel no son io la colpa! Dijeie chist a vosh segnor colega, parché chel ve à fat chiamar.


57


DR. LANGERHANS:

Io partene n gran onorar, parché son n gran dotor de medejina a Berlin.

MEDICO:

E mè me paarede parché me aede tout assà per l nas con vosha scomesha e me aede dat n colp tel venter.

OST:

Scriveve vesh conc’ sul ciamin, che ve pae l fum! Ades piaza chiò, che io min vae a brancar chi doi mbroiogn. E ndana podede tor voi l bagn e ve meter la capuza de iacia, acioché podede distinguer n autra uta i segn dai malé! Avanti, chi che vel vegnir con me!

(Duc’ se n va, demò i doi medici resta ló ncanté!)


FIN