La Vödla Muta (anonimo)
 |
Questo testo è incompleto. | |
La vodla muta.
I. _La iè fata!
A ve la di duta,
fel da’ uni mata:
Son vódla muta!
In'eurità,
Nell és minà.
II. No, ne fòve nia tan burta,
I minove ke la fos venta;
Bénke n pue stramba i kurta,
Fòvi mpò for valènta.
La ie nsi,
Nen è mentì.
III. Ma xèn ke nen è gatà,
Sons da runfles i n puè fosa;
L desdén m’ a revinà
Sike na vódla mosa.
Ali! mi zènt
Ce spavènti
IV. Son vódla i zmarida.
Da spere nen iel piu nia:
Degùn piu ne me marida,
Ma la kolpa nen iè mia.
Mpò drè
Da muié.
V. ìè sè i kl bòi Diè
Tan k’ e fat i è pruà;
È segur fat 1 fat i mie,
Ma nia nen a zuà.
Da bradlè
A pensè.
VI. Son zita nòe a dlièza,
Ma degàn sant ne m’a zudà;
I nfin, ob per dièza!
Sant Antòne m’a tralasà.
Uleis de piu?
Ki ès kerdu?
VII. Son zita a gratunè,
I truè’ bai m’a i pità.
Ma de me maridè
N’ a mèi degùn nunzià.
Ès pu durmì
Bon sauri.
VIII. A Urtizei èi fat la pròa,
Zita sons suènz dlaite;
Ma degun vodl ne me calòa,
Due mucòa riès dedite.
Ce nganèda,
Nce per strèda.
IX. Ah! mutòns dal kuèr tan dur.
Ne ve bince nia de riè;
Ma la vendétta vèn segur,
Se n’ a perdòn kel boi Die.
Ti cavèi
A vo éi!
X. Ma xèn sè-i ce ke fèze:
le devénte mo na stria;
Pò mutòns ie ve drèze
I ve fruze dué n nia.
La tampósta
A vo ròsta.
XI. Sibe vódl oder zeun,
Unjun ara si straufonga.
Ve tóke pu mè 1 teun,
Késta fè mi minonga.
Taka drét
Kès maladèt!
XII. Pò kuntènta uèi zbingè
Kun truèp autres la gernèa,
Kan ke ve veize vo tumè
Granò i pitli pèa.
Pò n cik i n saut
Bòi adaut.