La segra d' Antermëia
 |
Questo testo è da formattare. | |
La sögra d' Antermöja
.
Chi d' Antermöja,
E da gnera schent de buna vöja;
Por chel tignü sögra belle zacang
Chang chel schcomentscha i diss da ciang.
Tang che iö a inrischì
Mangiai de bung patütsch arestì:
Tutres, crafungs e caschentschì
A beire ne schei pa pro fisti,
Mo in ciasa de Vischo Asti.
Dea che na pert a ng pü schaldi mangiè,
Che ei se ste oramai n pü inrè,
Schei do i öspi do misdé
Ng pü ite al bagn;
De botta schö che malagn,
Por scassè sö la marena,
Por tschafè fang por la cena.
Mo sche ung cherdess che dütg s' es lavè,
S' essl nia püc ingianè
Valgügn se para ia l temp col chidlè,
E tigni pro tang di chel e dè;
D' atri col ciacolè,
Na pert col cartè,
E i plü aschveltg col ballè.
S' intende ch’ei bojo tge ng pü de ving,
Chel che fesch l cör ligherzing.
Chang ch’al gniè spo la sera,
E ang odò öna o l' atra stera,
Accompagnai de mez les crestianes,
Ch' eres revess a ciasa belles sanes.
E l lönesch dla sögra el spo marciè;
Mo chel è tang ng bel dè,
Chi ne föss bung dl' descrì
Schi tschafess l lüc d'Angvi
O chel de Frachl da Mirì!