Pagina:Çittara zeneize 1745.djvu/147

Da Wikisource.

XXIII.

Q
uando de secca in secca va Maxiña

Con ro pê comme apointo de recœutto,
Ghe stà lì comme a dî, Bocca che vœutto?
Tutta de lætepreizo ra mariña.

L’aragosta, ro dentexo, l’ombriña
Corran tutti a regatta in un pancœutto,
Comme a ro massamôrro dro bescœutto,
Affoeiturǽ, feríi a ra tettiña.

Ma che ri pesci s’invriægan tanto
Da sâtâ comme matti fœu dro Mâ
(Che, comme bestie, no san ciù che tanto)

Che maraveggia in fin se n’ha da fâ?
Se Ballin, chi ha giudiçio ò tanto ò quanto,
No gh’ha poco ni bricca da refâ?