Pagina:Çittara zeneize 1745.djvu/49

Da Wikisource.


XXIX.


S
on resoluto, Añima cara, unsemme

De dîve ancon, così per mæ conforto,
Ro tormento e passion che per voî porto,
Se ben che de vegnîghe pâ che tremme:

E, se veggo a ra fin che no ve premme
Che, per voî, scampe ò mœure, a drito e a torto,
Sença fâ ciù viaggio1, piggiâ porto,
Mette ra barca in sarvo, e levâ remme.

Che per mi no fa ciù stâme a rompî
Ro çervello così de giorno in giorno
In questa freve, sença moǽ scricchî.

Così trarrò, con trâmeve dattorno,
Voî de fastidio, e mi ciù da patî:
Dirò: Laodao sæ Dê! moǽ ciù ghe torno.

  1. Son risoluto di pigliar porto, &c.