 |
Questa pagina è ancora da trascrivere o è incompleta. | |
iustificari credentes in Spiritu sancto, assequi remissionem peccatorum per sanguinem Iesu Christi. Iohannes cum primus baptizaret, non aquae baptismum extulit sed Spiritus sancti. — «Ego baptizo — inquit — in aqua, file vos baptizabit in Spiritu sancto». — Christus cum omnibus sacramentimi et unum eumdemque characterem institueret, ex spiritu suos renasci debere docuit. Non enim aqua lavat animarvi, sed ipsa prius lavatur a spiritu. Apostoli in Actis non baptismo Iohannis sanctificari homines docent, sed baptismo Christi in spiritu Dei. Paulus in sanguine et in morte ipsius docet: «Quicumque baptizati sumus — inquit — in Christo lesu, in morte ipsius baptizati sumus». Quid manus impositio, quid insufHatio, an sanctifícationem aliam proponunt quam ipsum unum spiritum Dei? Insufflat Dominus et dicit: — Accipite Spiritum sanctum. — Imponunt manus apostoli, et orant prò populis; quid populi accipiant? Spiritum sanctum. Ungendos oleo infirmos docet Iacobus in nomine lesu Christi, et quid sanat infirmimi? oratio fidei: «fidei — inquit—nimirum quia iustus ex fede vivet». Et quid dicit Christus? — «Qui credit in unigenitum Dei, habebit vitam aeternam». — Instituit sacramentum coenae Dominus; quid proponit? corpus suuin, sanguinem suum in remissionem peccatorum. «Hoc est — inquit — corpus meum, quod prò vobis datur; lue est sanguis meus, qui prò multis efiundetur in remissionem peccatorum». Recenset eam traditionem Faulus acceptam a Domino: quid inculcat in mentibus? mortem Domini, crucem Domini, sanguinem Christi. Nonne videntur haec singula eodem anulo impressa? quid ni? cum suggesta sint ab uno paracleto: adulterina sigilla facile cognoscetis, si in caeteris signis impressis singillatim minuta edam quaeque observabitis. Clara est atque aperta, pura et simplex mens et doctrina apostolorum, quam recitavimus; eam si memoria tenebitis, nemo vos fallet. Hic rogabunt isti, — quid tu scis istam doctrinam et mentem esse apostolorum? — interrogati© haec a diabolo est, viri Christiani, ut fidem, quae est donum Dei, ex qua vivids, tollant ex cordibus vestris. Interrogant enim ut titubemus in eo, in quo stat firmitudo fidei nostrae; quibus
