Pagina:Archivio Glottologico Italiano, vol. 10, 1886-88.djvu/147

Da Wikisource.

260pensando de meiorar.
l aotro respuse: loao [De],
che tu m ai si ben inteiso,
e(n) quelo pizen dito me
264en ti1 no o enderno speiso.
se comego e bestentao
no te contar auer perduo,
che zo de tenpo che g e stao
268en bonna ora ai menuo.2
che no me piaxe mente dura,
chi no se moue per ben dir,
ni fruto chi no se matura,
272chi mai no se po atenerir.
or t apensa d esta festa
chi de le atre e lo contrario,
como el e cossa desonesta
276e breiga de uan spesario.
che ueira no se gi fa,
ni nome a de santo alcun,
ni la zesia daito g a3
280proprio officio ni comun,
ni lezando porai trouar
en mesar ni in letanie
chi pregen san Carleuar,
284ni requeran che l aye.
ch el e pur un di de gora,
de gran soperzho e uanitae,
chi maxeli e borse scora,
288gran parte e spei[so] in uanitae.
che tuti toj delecti
de maniar, de solazar,

[cxxxvi, v.]

de bon conduti e uim eleti
292che uoren le gente usar,
li gran disnar e le merende
e souer seira bezenar,
tuti ne uan per trexende
296e fan le gente astomagar.
quante limosene e atr(u)i ben
chi si porean far, perixem,
ni lendeman uor perzo men
300la uentre chi tuto ingordise.
le atre feste principar
ueria an lo di primer,
ma questa, no l auer per mar,
304n a ben quaranta dederer.
che zoa alcun esser cureiuer
de uanitae e fale monte,
chi la zener de rezeiuer
308l e[n]deman susa in lo fronte?
se tu ben lezi esta poisa
chi mostra che tu dei morir,
perzo sun la testa t e missa
312che tosto in cener dei uenir.
doncha in ognunchena faito to
guarda pur che fin el a,
e deliberando in zo,
316s el e utel tu lo fa.4
ma un asempio dar te uoio
per deuerte amaistrar,
e guardarte da re scoio
320e lo to cor meio ordenar.
quando una gran festa s a[s]peta,
se zazunia la uigilia,
e de ogni cossa mar sospeta
324l omo se guarda e se humilia.
da5 che so iurno e uengnuo
l omo s alegra e se conforta,
con soa masnaa sta druo
328e zoga e rie e se conforta.
cossi tuta mester fa

  1. 264. ms. en ri
  2. 268. menuo m’è oscuro.
  3. 279. ms. daito za.
  4. 316. nel ms. è sa, seguito da un segno, tra virgola ed i.
  5. 325. nel ms. è piuttosto doi che da; e forse in origine era poi.