Pagina:Campanella, Tommaso – Lettere, 1927 – BEIC 1776819.djvu/359

Da Wikisource.

lettere 353

sorbonici Aristotelem a me damnatum solum in iis quae patres damnant, ostenderunt sorbonici, publice mihi faventes, damnatum fuisse olim ab academia parisiensi in publica synodo. Et damnationem fuisse a Gregorio IX.

Multa facio, pluraque fecissem nisi pater generalis et nuntii eius nutu meam reputationem obscurare quasi tuo nutu non sategissent. Cito audiet maiora, quamvis suggerant eminentissimo Barberino non ut seiscitetur an vera sint, sed ne credat; et hoc non sine scandalo conversorum ad fidem. Cito audiet longe meliora. Interea Sanctitatis Tuae expecto benedictionem, concessionem imprimendi poèmata et eleemosynam, tibi coram Deo et hominibus honorificam; ac quotidie prò incolumitate Sanctitatis Tuae et gloria in beneficium christiani orbis sacrificium oflfero. Oblitus eram dicere quod defensiunculam paravi centra Monstrum, poèmata vestra suggillantem, eo quod sacram scripturam metrice conficit, quasi Moyses, David et prophetae non idem fecerint. Quae hic geruntur non seribo, quoniam nihil iubes.

Redime me a calumniis hominum ut custodiam mandata sua. Vale.

 Parisiis, die X augusti 1636.

CIV

Al medesimo

Impugnato quel che dicono i suoi avversari contro il Centone, che al contrario può riuscire di non piccola utilitá contro gli ugonotti in Francia, non che in altri paesi dell’Europa, e vantati i servizi ch’egli rende alla chiesa, non tralascia, trovandosi in bisogno, di impetrare il solito assegno.

Santissimo Padre.

Ricordisi Vostra Beatitudine che io non posso errare in fide se non por malizia, essendo prima consumato in tutte le scienze umane le quali ho riformato secondo li due primi codici divini,