Pagina:Campanella, Tommaso – Poesie, 1938 – BEIC 1778417.djvu/202

Da Wikisource.
196 egloga

25instaurare ego Musas, tu nova saecula rerum,
portentose puer, quem expectavere parentes
ante diu et praeter spem 17, cum sterilesceret aetas,
anxietasque hominum peteret miracula Divos18,
quo meliores anni tristia fata levarent,
30quando medelas iam tellus defoeta negabat,
illaque praesertim, quae afflictis gaudia rebus
Christigenarum nunquam non adduxerat olim,
Gallia bellipotens 19, decorata charismate sceptrum 20,
quo durante queat nemo spem ponere21. Iamque
35affulges, spes nostra, puer. Ludovicus et Anna
(«Iustitia» illi agnomen, buie dat «Gratia» nomen22)
te genuere pii, cum mundus utramque cupiret.
Hoc donum Aeterni Ratio23dat, Patris imago,
per quam saecla creat, recreatque cadentia, per quam
40olim homines rationales natura creavit,
gratia Christicolas fecit 24. Regemque supremum
tu istorum signas proprio ter nomine, Christe 25:
Christe Deus, qui christum hominem de chrismate26coeli
Sequanicis facis in terris, remanente per aevum
45(queis iactare potest se donis natio nulla 27).
Tu addis, ne soboles sit delectura per aevum,
restituisque tuis charis solamina Gallis.
«Gloria, laus et honor!», tibi cantent omne per aevum
Gallia, et illius reparandus viribus orbis.
50Incipe, parve puer, risu cognoscere matrem28:
bis denis mater te suspiraverat annis;
deflexit praecibus Coelum Superosque coégit.
     Incipe, parve puer, risu cognoscere patrem:
seditione dolis ictus pater intus et extra,
55victor semper, victus nunquam: huic tu alta laborum
finis, virtutum haeres sexaginta piorum
et quatuor regum, felici sidere natus.
Imperii fines genitor gazasque superbas
quadragies auxit tibi 29, materiamque paravit;
60ceu Salomoni David 30, vates musicus et rex,