Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/100

Da Wikisource.
76 Märchen

El ha tigliau ora la lieunga als treis monstrums et ei ius ord quella combra bein bufatg de scala si.

Arvont el igl esch d' ina combra, ha el enflau en quella ina fetg bialla e carina dunschala, alva sco la neiv, cun cavegls ners sco in tgaper. Sin 5 la meisa spel letg era ei in ani et in fazalet; el ha fatg permiez ani e fazalet, et ha mess miez digl ani e dil fazalet en sia valischa. Era ina dellas pantoflas d' aur, ch' eran sut letg en, ha el priu, et ei sinquei turnaus, senza distadar negin, tiels ses, ils quals durmevan eunc. El ha distadau els, et els ein i vinavon silla via de Sogn Giachen d' Engalizia. Cura che 10 la princessa el chisti ha l' autra dameun viu, che siu ani era fendius, siu fazalet, che veva surcusiu en igl uopen, era permiez et ina pantofla muncava, … era ella fetg surstada; vegnient ils serviturs neutier e raquintont els ad ella, tgei ei hagien enflau giu en la combra à bass, ha ella bein viu, ch' enzitgi veva deliberau ella. Glentir di ha ella spitgau siu deliberatur; 15 mo dis et jamnas ein passai, negin ei vignius. Sinquei ha ella schau baghigiar ina ustria spella via de Sogn Giachen d' Engalizia, e cheu survigneva … mintgin per nuot spisa e bubronda, la glieut, che survevan, eran aber instrui de far raquintar mintgin, tgei ch' el sapi de gigants; aschia veva la dunschala speronza d' endriescher enzitgei dil valarus cavalier, che 20 veva spindrau ad ella la veta. Vegnient la mumma cun quels treis mats de Sogn Giachen d' Engalizia, ein era els i en quella ustria, e l' ustiera ha saviu manar il rischieni sin gigants. Spert ha il giuven giu lignau, pertgei quell' ustiera leva saver zitgei de gigants, et el ha priu ora e mussau las treis lieungas. Ils ses frars e sia mumma eran terribel surstai, 25 e levan bucca crer, che quei fuss lieungas de gigants, ei pretendevan, ei seigi lieungas bov. Udent la dunschala dil chisti de quellas lieungas, eis ell' era vegnida bein spert ell' ustria: à quella ha lura il giuven turnau la pantofla, il miez fazalet e la mesadat digl ani. L' engrazieivla princessa ha dau ad el persuenter siu meun, sco spusa, et els han fatg legras nozzas, 30 ein ei bucca morts, vivan ei eunc.

62. Il prenci dil solegl.

Ei era ina gada in bab et ina mumma cun quater affons, ina giuvna carschida e treis buobs eunc pintgs. Il bab leva aber fa maridar sia feglia cun in, che plascheva ad el; e non vulent quei la feglia, leva el mazar 35 ella. La giuvna ha aber detg in di alla mumma, ch' ella deigi mirar, tgei ei seigi scret silla preit della combra, nua ella dormi. Vomt la mumma ella combra della feglia ha ella enflau ina inscriptiun silla preit: „Vossa feglia ei mia spusa, et jeu sun il prenci dil sulegl.“ Cura che la mumma ei turnada giu en stiva, era la feglia svanida. Il prenci dil sulegl era ius 40 cun ella. Dapi de quei era la mumma adina combriada e bargieva il bia. Quei han ils treis buobs, cura ch' els ein stai carschi si, era encorschiu et ei han tulenau e rugau la mumma de dir, pertgei ella seigi adina