Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/142

Da Wikisource.
118 Märchen

giuven ei levaus si sauns e taffers sco avon. Suenter ch' ei han giu fatg oraziun à Nossadunneun, ein domisdus turnai anavos. Arivai en il liug, nua ch' ei vevan fatg empermischun, ded ir e star ensemen, ha gl' umm vegl detg, Ussa stopien ei sesparter in da l' auter. Il giuven1 ha mess giu cheu 5 in cauld engraziament et empermess de gidar il vegl en tuts graus, sch' el hagi basegns ded el, seigi cun saun ni cun rauba.

Il giuven ei serabitschaus bein à casa e pli tard semess en stand de letg e Dieus ha benediu el cun dus taffers mats. In di ei gl' umm vegl, ch' era jus cun el à Nossadunneun, vegnius en sia casa et ha damondau in 10 almosna. La dunna ha dau quella et igl umm vegl ei jus giuedora. Cura ch' igl umm ei turnaus, ha la dunna raquintau, tgei pauper sei staus lau et ord il dir della dunna ha el enconuschiu, che quei sei siu compogn de Nossadunneun. El ei curius suenter al vegl, et ha bein gleiti giu suatiu quel. „O, Vus, bien amitg, turnei anavos cun mei!“ ha el detg al vegl et ha 15 zunghiau quel de turnar en casa sia. Ei han surviu si quei di al vegl dil meglier, ch' ei han saviu; l' autra damaun, suenter, ch' el ha giu siult, leva gl' umm semetter sin viadi; mo ei han absolutamein buca schau ira daven el. Il tierz di, avon ch' ir, ha il vegl engraziau e detg, ei hagien fatg bien e pli che bien; el hagi aber aunc ina greva damonda, che 20 mundi vess ad el, de far ad els. Ei vesian, ch' el seigi cheu tut en ina plaga; ei detti per el mo in remiedi; quei seigi, de far bogn el saun d' affons inozents. Perquei2 rugassi el, sch' els prendessien quels dus affons, bials e cotschens e schessian ira lur saun en in vaschi de far bogn. Cun sgarschur ha il bab e la mumma udiu quella suplica. Mo il bab haveva 25 empermess de gidar il vegl cun rauba e saun et ei han priu ils dus buobs et han schau ora lur saun en in vaschi de far bogn. Cura ch' il saun ei staus ora, eran ils dus buobs morts. Igl umm vegl ha detg alla dunna, ella deigi metter las duos barettas si enta letg. Mo leza ha detg: Ah, quei san ins schon, tgei gliei de far; quels ein morts e statten morts!“ Il vegl ha 30 turnau a repetter siu cammond e sinquei ha la mumma mess las barettas si enta letg. Denton ha gl' umm fatg il bogn et ei vegnius3 or da quel sauns e taffers, senza naginas plagas. Allura ha el detg alla mumma, ella deigi ira sin combra per ils buobs. Turnada sin combra, ha ella anflau ils dus buobs sauns e taffers sco avon, che fagevan tarmagls enta letg e magliaven 35 mintga in in miez meil tgietschen.

94. La rauna.

Ei era inaga in grov et ina grova, quels havevan mo in mattatscha. Quella mattatscha era aunc mai stada giuedora dil casti. In di ha ella rugau il bab, ch' el laschi ir ella à spass. Il bab ha lubiu quei e la 40 matta ha tratg en la pli bialla vestgadira e mess en tut la detta anials d' aur. Allura eis ell' ida d' in plaun ora et ha emparau in umm, che segava, … nua ch' ei detti bun' aua. Igl umm ha mussau si encunter in crest,

  1. ed. giuveu
  2. ed. Perpuei
  3. ed. vegius