Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/231

Da Wikisource.

Kinderspiele 207

„Luf! luf! tgei fas?“ „Setratg grad en.“ „Luf! luf! tgei fas?“ „Fetg si letg.“ „Luf! luf! tgei fas?“ Mon giu per lena de far ensolver.“ „Luf! luf! tgei fas?“ „Fetg grad fiuc.“ Luf! luf! tgei fas?“ „Mettel grad si il cafe.“ „Luf! luf! tgei fas?“ Derschel giu il cafe, mondel en e cuarclel giu.“ „Luf! luf! tgei fas?“ „Mettel si il latg.“ „Luf! luf! tgei fas?“ 5 „Derschel grad giu il latg e cuarclel giu.“ „Luf! luf! tgei fas?“ „Mettel sin meisa et ensolvel.“ „Luf! luf! tgei fas?“ El fa cun dus dets, sco sch' el mulassi ils cuntials. „Luf! luf! tgei fas?“ „Mon giun curtgin dil pader et enquerel ora la pli bialla nuorsa, ch' ei leu denter.“ Cheu seglia el giu dil sessel, va giu e peglia quel, ch' el po tier. 10

51. Igl uors e quels, che van per tschereschas.

In affon fa la mumma, in fa igl uors et ils auters affons peglien en in davos l' auter à la mumma. Ussa vegn igl uors e damonda: „Neua meis?“ et ils auters dien: „Per tschereschas.“ Igl uors di: „Leis era schar vegnir mei?“ e la mumma rispunda: „Na, tei schein nus bucca vegnir.“ 15 Igl uors empiara: „Con affons veis?“ Allura dumbra la mumma els e gi: „Jeu hai siat.“ Igl uors di: „Sche vus schais bucca vegnir mei per tscheraschas, … sche magliel jeu tuts ils affons.“ Ussa seglia el entuorn per migliar … ils affons, mo la mumma fa, ton sco ella po, per dustar. Sch' el po tier in, fa el, sco sch' el migliassi. Et aschia fan ei aschiditg, sco igl uors 20 ha migliau tuts.

52. Il signur ei bucc' à casa.

Tier quei giug ston tuts ils affons haver ina supia deno in. Els peglian in lauter pil meun, fan in rin, et in va enamiez cun ina lingiala ne fest sin meun. Els van lu entuorn cantont: 25

Il signur ei buc à casa,
El ei à gasteria;
Mo vegn el oz à casa,
Sche vegn el schon spluntar.

Quei vegn cantau, entochen che quel à miez splunta cun siu fest sil plaun. 30 Lura van ils affons da part e mintgin enquera ina supia. Quel, che survegn … nuot, sto ir enamiez e far il signur.

53. Il botsch.

Tier quei giug drov' ei treis affons: in ei il botsch, in la reuna e lauter ei il derschader. Il botsch semetta giun pleun sin tuts quater, la 35 reuna va à cavagl sin el, tegn si in ne plirs dets et empiara il botsch: „Botsch, botsch, cons corns hai jeu?“ Il botsch legna, e sch' el gartegia, sche sto la reuna giu e far il botsch. Il derschader di mintga ga, sch' ei gliei lignau en dretg.