Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/319

Da Wikisource.

Mo sche pia sei marcau,
10 Lein dils mats cantar empau;
Lein val uss l' entschatta dar,
A lein els schar peiver fur.
Mira, co ei se fitan si
E se trihan si tugi;
15 Capial' aulta han ei sil tgau
Ad in quet sco in clavau.
Sil plaz vegnan bein ornai
E leu stattan sbargatai;
Mettan ils lur mauns en crusch,
20 Ch' ei sesez enconuschan strusch.
Loschamein se stendan si,
Miran giu per sesez, ston ri,
Co tut va aschi bein a prau,
E train giu il libroc enpau.
25 Vi e neu seglian ei,
Bein ual sin la detta pei;
Stattan sils calcogns bein ual,
A bein ual grad si sc' in pal.
Ei discuoran denter en
30 Ed han lur bialas endamen;
Fan lur vers, che tut sto ri,
Tratgan aunc, ch' ei seigi bi.
E tschaghegnian denter els,
E van fugient daven da quels,
35 Ch' ei pon buc cun els vertir,
Cur ch' ei vultan a vitg ir.
Ei se lain per ils cantuns,
E se train sco tons narruns,
Ch' ina vacca podess ri,
40 Quei ei lur plischer pli bi.
Van entuorn fagient matgiert,
Quel a quel ha lu gl' entiert,
Sco tons thiers selvadis,
Ch' in sa strusch tgei causs' ei gliei.
45 Ei se sgrefflan pils mugrins,
Auters han divers inschigns,