Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/53

Da Wikisource.

Märchen 29

18. Fav! fav! jeu tei tatagl!

Treis frars, fegls de paupra glieut, maven ina gada egl jester à gudignar … lur paun. Vegnent els en in uaul, nua che las veias maven ina ord l' autra, ein ils dus frars vegls ii encunter la dameun, il giuven encunter mesa notg. Avon ch' ira de part, han ei tigliau en in ruver treis cruschs 5 et empermess, ded en in onn turnar el madem liuc. Il pli giuven ei ius lunsch egl uaul viaden, tochen ch' el ei vignius tiella casetta d' ina dunna veglia. Quella ha dumendau, sch' el lessi star tier ella en survetsch. Quei ha il giuven fatg bein bugien, essend ch' el veva nuot auter, che de perveser … dus giats e duas entas alvas. Suenter in onn ha il giuven dumendau 10 la pagaglia, el stopi ira a casa. La tattaveglia ha dau ad el suletamein in fav, e quei ha vilintau il giuven terribel. Tut de fel lev' el tigliar il fav entocs, ha priu ora siu cunti, e detg: „Fav! Fav! jeu tei tatagl!“ — „O, na, taglia bucca mei; jeu vi dar, tgei che ti vul!“, ha il fav dau per risposta. Quei ha il giuven buca schau dir duos gadas, et ha giavischau 15 ina tuaglia, la qualla, cul ditgi: „Tuaglia terestegia!“, sempleneschi cun de tuttas sorts bunnas spisas. Sil fiat, ch' el veva giavischau quei, veva el ina tuaglia, e schent: „Tuaglia terestegia!“ ei quella stada emplenida cun bunnas spisas: schambun, carn criua, groma, ris, chistognas, e surtut cun debia buteglias d' in excelent veltliner vegl. Cuntens, sco in retg, ei il 20 giuven vignius tiel ruver, sco ei vevan detg. Ils dus auters frars spitgaven schon sin el, et els han dumendau, tgei el hagi fadiau. Cun buca rienta ha el mussau il fav; cheu han tschels dus ris e fatg befas cun el. Avon ch' ira pli lunsch, aber, ha il giuven priu ora sia tuaglia ord sac, schent: „Tuaglia, terestegia!“, e sil moment era la tuaglia curclada cullas meglieras 25 spisas. Suenter ver bein buiu e migliau han ils dus frars aber detg: „Mo cun beiber e migliar bien has ti bucca avunda; in sto era ver raps!“ Quei deva da patertgiar al giuven, e pella secunda gada ha el priu ora il fav e detg: „Fav! Fav! jeu tei tatagl!“ Il fav aber ha rugau, ch' el deigi schar viver el; el vegli dar, tgei ch' el vegli. Et il giuven ha dumendau in asen, 30 che tgagi danes; e quei ha el giu sil zug. Ils frars ein sinquei vigni scui sil giuven, han era tratg ora lur cuntials e detg: „Fav! Fav! jeu tei tatagl!“ Ma il fav scheva e deva nuot. Cheu han ei fatg paisch cul giuven, ein ii à casa, et els tuts ein vigni richuns.

19. Il paun et ils treis buns cusegls.

35 En in vitg gron vivevan in um et ina dunna ton paupers, … ch' igl um ha stuiu ir a fadiar siu paun en tiarras jastras. Lunsch naven de siu vitg ha el enflau in bien patrun, et ei staus tier quel siat ons. Suenter quei temps ha el entschiet a schar encrescher, et ha dumendau sia pagaglia; el lessi turnar a casa. Siu signiur ha dau ad el in paun e quels treis cusegls: 40