Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/64

Da Wikisource.
40 Märchen

miurs alvas. Quella dunnetta ha il tschess dumendau, nua il chisti smaladiu seigi. „O, sche vus leis ira leu, vi jeu dar duos miurs alvas, che mussien il chisti!“ Il giuven ha priu las miurs alvas et ei semess sin via. Al tschess fagieva ei bucca bein el stgir, et el ei sgulaus annavos, ha aber admoniu 5 il giuven, che sch' el vegni en prighel, deigi el bucc' emblidar il schul. Las miurettas han manau il giuven pell' entira ensla entuorn tochen al pei d' in teis quolm. Sin quei quolm era il chisti, et ord da barcun mirava la feglia dil retg cun egls tut cotschens dil bargir. Senza piarder temps ei il giuven semidaus en in tschess e sgulaus si tiella princessa. En combra 10 sper ella ha el puspei mess giu igl habit de tschess, e cun larmas giu pella vesta ha la princessa embratschau el, schent: „O, sti pudessas mazzar il drac, ch' ei giu el tschaler il pli affuns, fuss jeu deliberada!“

Senza la minima tema ha il giuven priu sia spada enta meun, ei ius giu debia scalems, tochen en tschale tiel drac. Quel ha entschiet a spidar 15 fiuc, e mussava ses terribels dens al cavalier. Il figliol dil retg ha entschiet … ad ataccar el culla spada; ei era in vehement combat. De dretgas uras vegn ei al figliol dil retg per sen ils schuls, el schula, et en quei moment era il chisti plein d' uors, leoparts et tschess. Cun agid della fermezia … de quels animals ha il figliol mazzau il drac, e lura ha el runau il 20 tgierp dil monstrum ord il chisti, e fatg si in caset de stgeina, sin quei caset ha el mess il tgierp dil drac e dau fiuc, la tschendra dil drac ha el bess ella mar. En quei momen, nua che la tschendra dil drac ei vegnida prida dellas undas, ein tuts ils uors, leopards et tschess semidai en bials cavaliers, e las miurs alvas en carinas, castas dunschallas. Cun ina nundumbreivla 25 … rietscha de compogns e compognas ei il figliol e sia spusa vigni tiel retg. Il nannin ha nonditgont ses schmanis e mals arts piars siu tgiau gries sut la spada.

30. La Schvana.

Ei era ina gada avon bia, bia ons in marcadon, che veva in sulet 30 fegl. Cura che quel ei staus carschius si, ha il bab dau ad el ina nav, gronda e bialla; sinaquei ch' el sapi hanligiar cun pievels jasters, e manar neutier raubas. De bunna veglia ei il giuven ius ora sillas undas, e cura ch' el ei arrivaus ora ammiez l' aua, nua ch' el pudeva tscharner nuot auter, che tschiel e mar, ha el priu ad agur ina nav nera cun ina bandiera 35 cotschna. Quella nav era manada mo d' in um, gron e grisch. Bein gleiti ei quei navadur jester vignius ella nav dil giuven marcadon et ha entschiet a dar troccas cun el. Il marcadon ha giugau vi la nav cun tut la rauba sissu, et il davos era el sez. Denton il navadur jester ha schau turnar el cun la nav e la rauba à casa. Avon ch' ira daven, ha el aber fatg engirar 40 il giuven, d' en in on vignir sin tal e tal di ella America. Cun tremblonta vusch ha il giuven engirau quei et ei navigaus à casa. Leu vegniev' el de di en di pli trests, pardeva tut sia bialla colur. Quei ha il bab encurschiu,