Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/645

Da Wikisource.

Che tras Ella nus er' quella
200Survegnien gloria.
Era sia Compagnia
De Carmèl sei crescentar;
Quella fermi, è conserui
Con adinna nus gidar.
Amen.
209.
(Consolaziun della olma devoziusa, Thront, tier Nossa donna dêlla Glish. 1690.)
[p. 156] O Mumma de Diu sco steila sereina
Sin Accladira eis bi terlishar,
Tier Diu tia Glish segir nus meina,
She nus da quella se shein manar.
5Il Candalier bi da questa Cazola,
Eis ti lodeivla Visnounca de Trunt
En tuttas treis Ligias nun eis persula,
Che fas honur à Maria zunt,
Ei par che cau seigi val quella Caglia
10Misteriusa digl grond Moyses.
Ni don della flomma ni trauaglia
Dil fiuc vid ella mai nin curshess.
Ell' ard' ad in arder mo va ca piarder
La floma seza il fiuc la manten,
15Bosg benediu ch' eis mai te se spiarder
Verdeges ent quei cauld element.
Mo gresta ei stada mo ina figura
[p. 157] Della possenta Regina dil mund,
La quala ei Patruna è Signura
20Dil ciel dils Aungels è dil abgrūd.
Val sco il Moyses la flomà vaseua,
Mo vid lâ Caglia nin don se corgiet
Asciâ Maria bein ardeua,
Mo don vid ella mai nin veset.
25Il siu solett figl ei staus quella floma,
Ch' ha dulciemēt il siu cor enuidau
Perquei ha e(i)[r] quella soingia Mumma
Mai mai podiu far nigin poccau.