Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/90

Da Wikisource.
66 Märchen

las preits“, rispunda la mumma. Quei ha plischiu al signiur, che veva bia de filar, et el ha pladiu la matta per fumitgasa, e dau alla mumma ina bialla buorsa danes. Ils emprims dis, che la matta era tier el, ha il signiur purtau ina gronda rugliada leuna e cumendau de filar. Nun savent filar, 5 ha la matta, cura ch' il signiur era naven, entschiet a bargir, suplicar e rugar la tatta, ch' ella vegni en agit. En pign moment vegn la tatta, che era morta avon bia onns, ded esch en; ei era ina veglietta tut zopa. Mo quella fagieva ira la roda, ch' ei era in plischer, et en cuort temps era tut filau. Gliauter di ha il signiur dau eunc ina bia pli gronda massa leuna de 10 filar. Quella gada ha la pupratscha clamau en agit la basatta, e bein gleiti ei la basatta, ina veglia cun in terribel nas gron, vignida ded esch en, et ha giu filau la stuppa en in fiat. Vesent il signiur, tgei excellenta filiera sia fumitgasa sei, ha el la tiarza gada eunc dau debia pli bia leuna de filar. Plein tema et anguoscha ha la matta clamau quella gada l' uratta en agit e leza ha 15 bucca schau clomar duos gadas. Avon che la matta ha giu mirau, sco ei auda, silla uratta tschocca, veva quella finiu a filar tut. Allegraus giud la spertadad en filar, ha il signiur priu sia fumitgasa per spusa. Il di de nozzas denton dil giantar ein tut en ina gada las treis filieras mortas vegnidas: … la tatta, la basatta e l' uratta. L' emprema ha detg al spus: „Vesas, 20 mia comba ei vegnida zopa cun manar la roda!“ La basatta ha detg: „Cun prender l' aua de filar, hai jeu survigniu in schi gron nas!“ — „Cun mirar stedi sil fil sundel jeu vegnida tschocca“, ha la uratta finiu, „e perquei lei bucca filar la spusa, sti vul bucca, ch' ella vegni macorta!“ Da cheu denvi ha il signiur mai schau filar sia dunna, et ella ha bia gadas engraziau 25 … allas tattas mortas.

54. Il Miez-Maset.

Eunc da quei temps, cura ch' il giavel mava pli savens entuorn, ei schabiau, ch' el ei vignius tier ina paupra dunna, che tigliava urteis. Tut surstada ha quella mirau sil signiur en verd, e rugau el per ina almosna. 30 „O, sche vus leis dar la mesadat de quei, che vus veis sut il tschoos, vi jeu dar, tgei che vus leis!“ Nossa tupa dunna maniava, il signiur vegli ils urteis, ch' ella veva el tschoos, e di: „Ei paghi!“ Bucca ditg suenter ha ella parturiu in frestg pop. Strusch era quel naschius, ei in cavalier sin cavagl alv cavalcaus neu tiella casa et ei vignius siaden 35 tiella dunna. „Ussa vegnel jeu per mia mesadat“, ha el detg, „dai qualla part, che ti vul, il su ne sut!“ Sch' el pren il su, va el cull' olma, ha la dunna patertgau, e detg, ella vegli il su. Sin quei ha il terribel cavalier tratg ora siu spadun e fendiu il pop en duos ulivas parts, e culla part sut eis el ius, tut che suflava. Il sventirau pigniet ei carschius si e vignius in 40 bi giuven, mo el veva bucca peis e stueva seruschnar, sco in rustg. In di mava el aschia tiel muliner e quel ha per ver zitgei de rir, empermess in sac frina al giuven, sch' el porti in dratg plein aua. Il Miez-Maset, aschia