Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/375

Da Wikisource.

Fuormas Liturgicas 367

haias richiameng faig. [p. 66] Aber ach o Deus! e nuo elg ün pievel, ilg qual saigig aschi malreconschaint sco nus! halstaricg, mallubiedis, schlecht, surdo a lastars et puccos, alla secureza carnalla, alla vanitat, gottlosiadat, malitia, nauschadat, folsadat, glisnareng, alg has, scuvidonza, gitigonzo, loschetia, garmaschia, stolzada sco nus! cun gir mal, anjirar, mãchir, anganar, hassigiar, sbütar, schiomgiar, tatzar, truvar, conderschar ora, a vivar suenter sieu narz chio, a senn sco nus! a chi es quel ca prendicg quai a cor! haigig quito per far ancunter a sametta anadrecg ancunter cun dolur, a fadia, cun ernst a datschertameng a tals lasters a sgrischaivels puccos! chi considra lantiert da Joseph, ilg cumond da Moses, las larmas a suspürs d’Ely, la plagia [p. 67] da Ephraim, a rottira da Manasses, ilg tieu andirar, saung suar, quito, fadia, dolur a martieuri, giomgias a passiun, ca ti per nus, en noss stailg esch stat ora, a hasch cuschanto et stitza la gritta dilg tieu bab ca ordava ancunter nus. O midlar, salvader, Gott et spindrader! dal plü grond, antroqua ilg plü pincg, dilg plü vilg antroqua ilg plü juven, dilg plü pardert antroqua ilg plü einfelti, dilg plü rich antroqua ilg plü pauper, tots! tots ansemblameng essan davantes malnizeivels, a qua eiss ei bicg ün ca saigig süst, parfecg a senza culpa, bain ab: via da tots hal nom dalla planta dils peis antroqua la funtaugna dilg chio eis ai [p. 68] naijna chiaussa sauna via da nus:

Ah o Deus! quonts gronds a nundumbreivels ean ils noss puccos, las nossas noschadats. quels vaun en olt en forma, sco dinna grossa a schirza nevla encunter tai, a cloman ancunter nus per vandetta, par casticg a strof, sco chia nus jüstameng fossan culponts a merits dils teis jüts casticgs. je! forsa bler plü vangons ca quels, ils quals aschi savens cun da totta sorts strofs a pliagias als anquerasch a chiæsa, els laschasch ansagiar las ansennas dalla tia gritta, elg iffer ca vaigiasch per ilg tieu soing Nom.

O Deus! nos cor des tramblar, las combas sezacudar ilgs öelgs scürs davantar, [p. 69] a chi, chi nun des pigliar tema, a par turp a schampt sa turpagiar, per amur dils noss gronds a blers puccos, ca nus vain faig a faschains ün gi minchia gi, siond ca nus buvains aint la nauschadat angualmeing sco laugua.

Sün nus schei a ei chargiau ün grevf fasch a burdi, ilg qual pesa plü grevf col pluom, quai ei ils noss schgrischus puccos, ca cūbraigian la noss olma.

O Deus! che schnuur, a dolur, scha nus, nus ans apartrachaint manedlameng sün la nossa passada vitta, a sün ils puccos dla nossa juvantinna, a sin las schvavadas della velgiadinna. vurcklich, ils levfs saraintan ansembel, a la lunga nu po plü sa muvantar, an s’abasont culs noss [p. 70] chious a schains nagott plidar a gir otter, co segner! saigias a nus paupers