Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/388

Da Wikisource.
380 Reflexiun Christianeivla

tras üna mort anechia; Jou sgol, jou sgol suenter ilg tschiel: mo cou pudess ün fierer avont a gir, [p. 14] parchei ün rogig enten las uratiuns da minchia gi, Senger mi parchire avont la mort anechia? Rasposta: Nus rugein cou tras Deus, ch’el nus velgig bucca surcurdar, nunsampchiai a nunrastiai, mo ch’el nus dettig la grazia, ca nus pudeian nus rastiar, tiers ünna beada sparchida, a vantireivla hura da la mort: quont bauld, a quont anechiameng pia ün prus Carstiaun ven surcurdaus da la mort, sch’eis ei ouncalura nagina memngia baulda ad anechia mort, parchei ün prus Carstiaun miera michia gi, a chi ca miera, ont ch’el na mierig, quel miera bucca cur el miera, mo ei ieus enten la vitta, nua ch’el viva a semper.

II. Doctrina.

Ch’ün pievel hagig gronda caschun d’ancanuscher, a da plonscher la mort da fideivels Regents.

Cur Moises il Char a fideivel hum da Deus, ha s’ilg culm dad Abarim pudieu mirar en la terra amparmessa da Canaan, a sisura stuvieu morir suenter ilg plaid da Deus, scha bargivan ils uffonts dad Israel par el trenta gis, ent’ilg feld d’ils Moabiters. Cur Samuel ilg fideivel Derschader ei morts, scha sa raspà tut Israel, purtaven malacurada par el, ad ilg sutteraven enten sia Casa á Rama: Cur Josias ilg prus Reg ei morts, scha ha tut Israel a Juda purtau malacurada par el, a tuts cantadurs a cantaduras han cantau canzuns da malacurada. Cur Abner enten Nies Text ei morts, scha ha David manau ün grond ploing, schent tiers Joab a tiers tut ilg pievel ca fov’anturn el, Scarpeit vossa vascadira, tschinteit sacs anturn vus, a purteit malacurada par Abner, je ei ven gig ch’ilg Reg sez seigig ieus suenter bara a lgi Abner V. 31. Parquei [p. 15] scha ha ün pievel antalgianteivel gronda caschun dad ancanuscher a da plonscher la mort da fideivels, sabis a buntadeivels Regents, parchei cun tals miera giu bear d’ilg bien; Esajas gi, lura vens ti o Jerusalem, ta schazigiar par beau, cur tês Fürsts ean tês vugaus, a tias Reginas tias bailas. A Cicero gi, O felices Respublicas! quæ reguntur ab iis, qui aut ipsi sapiunt, aut sapientiæ incumbunt, quei ei: O Vantireivlas Republicas, ca vengian regidas ner da quels ch’ean sez sabis, ner da quels ca sa flissegian da la Sabienscha. Mo cur ünna terra a cumin perda tals sabis, fideivels a buntadeivels Regents, sch’eis ei er üna gronda schvantira, parchei cur quei daventa, scha sto ün prus Esajas clumar a plonscher, Væ ad ün tal pievel, parchei ch’ei ven vangir anguschiaus, l’ün ven a taner sut’lg auter, a l’ün ven ad esser ancunter ’lg auter, ilg juven ven a sbittar ilg velg, ad ilg malhundreivel ven a sbittar ilg Hundreivel.