Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/785

Da Wikisource.

Il Novellist II 777

Sche co il has ti irritau, demandet il noder, fixand la figlia cun in’égliada severa.

El mi ha questa sera demandau per sia spusa, replichet la giuvna; mo jeu il hai refusau; sin quei ha el se mussau irritau, ha priu sia capella et ei iu daven sco in desperau.

E ti, mattaçia, ti il has refusau, refusau il Barduot Versinell, di? E pertgei!

[p. 70] Il Barduot non mi plascha (plai), jeu non il pos ver, jeu non il sai amar e carezar, respondet la figlia cun vusch franca.

Mo jeu tgi ditg, mattaçia, che il Barduot dovei daventar tiu spus, tiu mariu, tiu hum, mattaçia! has udiu? Jeu vi guardar sche ti has aunc ina gada la gagliardia de refusar in tal giuven, in giuven che jeu respectescha aschi fitg. Il Barduot daventerà tiu mariu e negin auter, garrit il noder.

Il Barduot non daventerà mai miu spus, bab, na mai e semper mai, 15 respondet la figlia cun ina curascha, che ils geniturs stovettan tot surstar.

Tgei? garrit il noder danovamein, ti non vul obedir a tes geniturs? Volein mirar, tgi che ha de commendar sin tei, volein mirar, sche jeu te sai far obedir.

Jeu Vus obedescha, car bab, in totas caussas, nellas qualas jeu sun obligada de Vus obedir; jeu non mariderà in giuven, sche vus non deis vos consentiment làtier; jeu lascha essar de maridar e stun libra adina, sche quei ei vossa voluntad; mo jeu non me lascha sforzar de prender in hum, il qual jeu ne sai amar ne respectar, et jeu declara ussa e per adina, che jeu non mariderà mai il Barduot Versinell, ne sin vos giavisch ne sin vos command, que daventi allura cun mei tgei che vegli.

Sin quels plaids faget il noder in sagl ad ault e comenzet a garrir sco ina bestia e det cun ses grevs pugns sin la meisa, sco sche el voless sfraccar insembel quella. Aschia plaidas ti cun tiu bab, Mengia, rugit (berglit, sbrüet) el sco in liun. Volein guardar sche ti domineschas tiu bab, ne sche quel dominescha tei, ti miserabla mattaçia. Il Barduot spusas ti, tgi ditg jeu, e quei in curt temps.

Quei daventerâ mai, bab, respondet la figlia tot tranquila, mo senza la minima tema, e jeu vus roga de desister da questa idea e spera, che Vus non voleies far disfortunada vossa figlia. Avant che prender quest giuven per miu mariu, bandunna jeu la casa paterna e Sent, jeu vi pli bugen fadigiar miu paun quotidian sco la pli simpla fançella, che de maridar quest giuven, dal qual jeu hai in ver disgust.

Il noder voleva quasi se desperar sur questa inaspectada resistenza de sia figlia, la quala gli era stada fin ussa aschi obedeivla in totas caussas.