Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/786

Da Wikisource.
778 Gion Antoni Bühler

El promenet da stiva si e giu, garriva, dava cun ils pugns sin la meisa, che ins audiva il fracass lunsch daven. Quella canèra havevan intgins giuvens, che mavan (gevan) speras via, udiu; els se fermettan avant la casa, et auters che vegnivan per la medema via, fagettan il medem, da maniera che que era ina intêra raspada de giuvens avant las fenestras, durant che il noder ramurava da tala maniera in sia stiva. Il noder plidava u garriva aschi dad ault, che ses auditurs avant sia casa intelgevan (inclevan) scadin plaid e que non duret ditg che l’intêra raspada de giuvens saveva, de tgei che que se tracteschi in casa del noder, sche gie che els non podevan udir quei che la Mengia respondeva a siu bap. Havend ussa udiu pli che sufficient per saver palesar l’auter di, che era ina Domengia, quella novella nella intêra communitad (vischnaunca) dettan ils giuvens ussa ina diabolica risada avant las fenestras del noder e fugittan allura sin tots mauns in or’da l’auter.

In sia terribla irritaziun non haveva il noder laschau vegnir indament, che esters savessen tadlar sin siu fracass avant sia casa; mo quella terribla risada dels mats gli avrit ils égls et el çesset cun ina gada de furiar da tala maniera. Mengia auguret la buna notg a ses geniturs e jet in siu dormitori, mo na per dormir, dimperse per cridar e plirar tot la notg sur questa trista scena che ella haveva hagiu cun siu vehement bab. Il noder era aschi irritau, che el non saveva se metter a ruaus; el promenet aunc ditg da stiva si e giu, murmignet inconter sesez e pér tard la notg jet el allura a letg. Nel dormitori cattet el sia muglier, che ella crida et el comenzet ussa danovamein a sevilar e brunclar (murmigniar); mo la paupra femna, che ascava [p. 71] mai arver si la bucca, cura che siu mariu comenzava, a ramurar, taschet era questa sera, non obstant che ella sentiva ina grandissima compassiun per sia paupra figlia.

Lauter di vegnit quella terribla scena, succedida nella casa del noder Cla Piçen, conoschenta nella intêra vischnaunca. Ils mats havevan lur grand plascher de quella, essend che Barduot era in giuven robust, che haveva ina gada ne l’autra offendiu tot ils giuvens de siu pêr cun sia infama rusticitad. Perquei eran ils giuvens ussa era intenzionai de il laschar sentir quella gada il buccari, che el haveva survegniu dalla Mengia del noder. Era al noder cuvivan ils blers, che que non mass adina suenter sia testa; el era in hum annetg e cura che el era ina gada impau irritau, sche fuva el brutal inconter ils vischins, che havevan ina gada ne l’autra de far inzatgei cun el. Mo dalla Mengia havevan tots respect e tot che dava il dretg ad ella, che ella havessi refusau il „urs Barduot“, sco ins nomnava savens quest giuven per causa de sia granda et impertinenta rusticitad.