Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/839

Da Wikisource.

Il Novellist II 831

a scampar, sche el se tegni conform a lur ordinaziuns. Ils geniturs del vulnerau, che eran schenta fitg possenta, non laschettan mancar nagut per conservar la vita a lur maltratg figl e que als reussit era de il medegar; el stovet però star circa quater emdas in letg et aunc suenter non ascava el bandonar la casa pli che quater emdas, essend el spossau totalmein dalla malsogna surstada.

Que eis clar, che questa disgrazia, la quala il pauper sunadar ester doveva ussa haver provocau, vegniva indossada solamein al musicant e que vegniva gia discurriu generalmein a Locarno, che il tribunal vegni a truar il vagant a la mort e che quel vegni probabel decapitau (scavazzau).

Noss stimai Lecturs havran cert gia indivinau, tgi che quels dus sunadurs eran. Que era negin auter che il Fabian Vedrin cun sia Felicitas, la quala el haveva hagiu cattau nella selva sut Luven. Fabian haveva dal prim moment che el vezet quella bella Zigeuna pigliau ina tala affecziun et amur per la giuvna, che el quitava de non saver viver pli senza quella. Durant che siu bab e ses fradegliuns eran aunc a Glion, la teneva el, sco nus havein gia menzionau avant, zuppada in ina acla sur la citad e la visitava mitga sera. Tras la conversaziun cun la spirtusa giuvna vegnit sia amur inflammada fin al extrem, e dovend el finalmein bandonar Glion cun ils ses, preferit el a desertar da sia familia, per girar il mund cun la giuvna Zigeuna. Del reminent teneva el la Felicitas per il ferm genius, dal qual l’indivinatura a Masans, donna Philippa, haveva hagiu fatg menziun. Al principi voleva el bein stimular sia nova amitga, de vegnir cun el pro ils ses e de girar cun els la terra; la giuvna però voleva saver nagut de quei, temend che ils Vedrins non fussen ferms avunda per la proteger da ses persecuturs zigeuns. Da l’autra vart conoscheva Fabian l’aversaziun de siu bab conter ils Zigeuns e perquei non insistet el pli sin sia invitaziun e se resolvet de bandonar ils ses per non perder sia amanta. Perquei il vezettan nus bandonar Glion tot adascus senza dir als ses, inua che el vommi.

Era la giuvna Zigeuna haveva in grand plascher dal giuven parlèr, essend quel in verdad in bel giuven, il qual portava a siu frunt il specul d’in bun character, sche gie che el era mo in parlèr. Il bel giuven haveva aschia era fatg al bel principi ina granda impressiun sin la viva giuvna et in paucs dis il amava ella cun tot siu cor. Ella se laschet dunque tgunsch persvader, de se confidar alla protecziun del giuven et els vegnittan ussa perina, de girar [p. 151] il mund insembel. Per part per untgir ora ils Vedrins, per part era per restar immolestai dals Zigeuns, che dovevan persequitar la giuvna fugitiva, se resolvettan els de bandonar la Surselva, inua che els aschiglioc havevan pintgs aspects de saver guadagnar lur paun quotidian. Fabian havess bein saviu far il molet e haveva era qualche habilitad nel mistregn