Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/843

Da Wikisource.

Il Novellist II 835

ina barra e se slançet or’da fenestra. El arrivet ventireivlamein a terra e cattet qua sia Felicitas gia preparada de fugir. Mo el la imbraçet impetuus e que dovret tota forza da part della giuvna, per se liberar dal amant. „Spert Fabian“, schet Felicitas, nus non havein a perder temps, sche nus volein che nossa fugia reusseschi, seguita! Cun quels plaids det la giuvna siu maun al amant et il traget daven cun se (= cun ella). En paucs moments vegnittan els nel liber senza esser stai observai dals guardians. Ussa currettan els rapidamein vers il lac; là cattet il fugitiv ina navetta, la quala Felicitas haveva hagiu semtgada (preparada) per la fugia. Subit stettan ils dus fugitivs nella barchetta e Fabian la faget libra da la cadeina. „Da qual maun volein nus fugir?“demandet Fabian. „Lavura Ti mo brav cun la pala, jeu vi diriger la cursa della nav cun il guvernagl; nus fugin vers il Piemont“.

Fabian lavuret ussa sco in liun e la navetta mava rapid vinavant. Mo avant che l’alva pari, schet Felicitas: „Ussa volein nus trer a riva; negin nus asca ver sin il lac, aschiglioc essan nus pers“. Ella diriget la nav inconter in port et ils fugitivs se desbarchettan. La nav, che era zun leva, tragettan els a terra e la zupettan nellas caglias dasperas. Allura ascendettan els il culm, il qual bognava siu pei nellas undas del lac. Els eran gia viagiai pliras uras et que podeva uss esser circa las 8 — 9, cura che els arrivettan pro ina camanna solitaria nella montagna, la quala non era habitada. „Ussa essan nus segirs“, schet Felicitas; „da qua daven non havein nus lunsch pli fin als confins piemontès. Nus volein reposar in moment e goder inzatgei dal proviant, che jeu hai priu cun mei“.

Fabian era staungel dals strapazs et era Felicitas haveva de basegns de repos. In pe ded ir nella tegia, che stava qua avant els, anquirittan els in post segir nella selva vicina, per se zuppar da persunas, las qualas als podessan forsa casualmein se representar in quest desert. Ussa se campettan els nella umbriva (sumbriva) d’ina caglia e tenettan in past frugal per restaurar lur forzas.

Felicitas! cara Felicitas! co has Ti t’inschegnau de cattar mia preschun e co tgi eis que reussiu de te salvar dalla policia, la quala ha fatg caçia sin Tei? O mi requinta ils numerus sacrificis, ils quals Ti stos haver portau, per far posseivla mia fugia.

Ti sas, Fabian, che jeu sun fugida or da la locanda, cura che la policia te ha arrestau. Jeu hai allura pensau aschia: tgei gida quei de me laschar arrestar cun miu Fabian; sun era jeu in preschun, sche non sai jeu far nagut per sia liberaziun. Jeu curret subit vers il lac, faget libra ina navetta, e fugit cun quella. La sera era, sco Ti sas, gia stgira et jeu non fuva observada da negin. Jeu non era navigada lunsch, che

53*