Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/851

Da Wikisource.

Il Novellist II 843

che el portava e la capelluna cun in ur lad, la quala gli dava in aspect d’in bandit. — L’intenziun del nov pescadur era quella, de traversar l’Italia sura, nempe la Lombardia e la Venezia e de cun il temps s’approximar a Vienna. Et el era ventireivel sin siu viadi. La pescaria gli portet tant guadagn, che el saveva se nutrir andantamein. La policia non il haveva molestau negliu, ins credeva da pertot che el sei in infant della [p. 159] terra e negin haveva il minim suspect, che el sei in vagant ester. Aschia era el dopo in long viadi arrivau fin al lac de Garda. Qua non saveva el però guadagnar bler, essend che ils pescadurs sin las rivas del lac pescavan cun grandas rets, da maniera che in pescadur che lavurava mo cun la lançia non saveva far façentas in quella contrada. Fabian però non haveva calculau de guadagnar bler in questa contrada; per el era que ussa la demanda, sche el vegli trapassar il Tyrol da Peschiera inora per arrivar a la riva del Danubi, ne sche el vegli continuar siu viadi sur Verona, Vicenza, Treviso etc. Supponend che la banda de Zigeuns hagi era priu questa via, se resolvet era el per questa ultima strada. Viagand e pescand arrivet el finalmein fin a Treviso. El restet qualche dis in questa citad per reposar da sias stentusas fadigias. Cun la pescaria, era qua de far panc essend quella citad memia vicina alla mar, danunder che ella vegniva provedida cun ina quantitad de pescs da totas specias.

Que era ina Domengia. Fabian haveva fatg quel di ina promenada dador la citad. Returnand el inconter la sera da quella, intret el in ina osteria per prender in refresc. Mo in quest local se recattava in grand pievel. El se placet in in cantun de local e commandet in boccal vin. Ils hosps che se recattavan qua, appartenevan a totas professiuns e condiziuns et era diversas nazionalitads eran qua representadas. Quels che sesevan visavi al Fabian eran militars della republica veneziana e plidavan tudesc. Fabian amava la lingua tudesca, la quala era veramein sia lingua materna. El non podet se retener de comenzar in discurs cun quels militars, ils quals se miravigliavan che in hum d’in aspect da totafatg italian plaidi era lur lingua. Els eran però curtaseivels e Fabian credeva de haver cattau buns amitgs. Que det allura occasiun, che el bevet in boccal de pli che il ordinari. Ils militars il demandettan, sche el non vegli prender serveç militar; Fabian voleva saver nagut da quei; mo ils militars il volevan surplidar d’intrar in lur regiment. In dels militars bandonet allura la meisa e prest suenter returnet el cun aunc plirs militars e cun in officier, ils quals prendettan post vi a la medema meisa. Qua vegnit allura beviu in compagnia e Fabian stovet era prender part da quella bevida. Volend el allura pli tard s’allontanar per ir in siu quartier, non gli permettettan ils militars de sortir, schend che el hagi ussa priu serveç militar nell’armada veneziana. Fabian