Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/938

Da Wikisource.
930 Gion Antoni Bühler

serrada, ella orava avant la fenestra sper la porta; beinduras ella cantava la litania, autras gadas üna canzunetta, per satisfar al impuls de siu cor. Ün di ella era vegnida a Zitail et oret sco il solit avant la porta; allura ella intonet üna canzunetta e cantet:


O Maria, mamma mia,
Miu refugi, miu confort,
Meina mei per dretga via
E diriga mia sort!

O Maria, assistenta
Dels afflicts e conturbai,
Seies er per mei valenta
E non me banduna mai!


O Maria generusa
Protectura d’innocents,
Seies semper mia pusa
In periculs e torments!

O Maria semper pura
E plü clara ch’il solegl,
O imprima da mintg’ura

A miu cor ün bun consegl!

O Maria, benedida,

Tü es miu plü grand agüt,
E pro tei jeu ven, candida,

Per portar ti miu salüt.

Ella haveva a peina finida sia canzunetta, che il Gianin comparet sün la collina sur la baselgia. Er el vegnit alla porta e cattet qua sia amitga. Ils dus infants orettan insembel intgüns [p. 221] „Aves Maria“e cantettan cun bellas vuschs il hymnus „Ave maris stella“. Allura els bandunettan il peregrinagi e jettan a discurrend conter il pei della Toisa. Observand se raspar ün nüvel stgür al grand Curvèr, Gianin pigliet tema, che sias cauras gli podessen fugir, et el curret dall’alp ora per raspar sia cavrèr. Marinella ascendet la Toisa e raspet subit sia montanèra per la caçiar nel stavel. D’intant ils nüvels s’ingrandittan rapidamein, et in curt temps il comenzet a camegiar (dar chalavernas) et a tunar fitg vehement. Ün suffel vehement s’alzet, et il comenzet a plover sco da versar cun sadellas. La revolta nella natura s’ingrandit, ils auals e las valls tunavan e ramuravan zun sgrischeivel e tandem il comenzet aunc a tempestar da tala maniera, che ils pasculs füttan prest tot alvs dalla granella crodada. Per fortuna la granella non era grossa; ma in blers locs ella era stada ferma avunda, per metter in moviment las bovas (boudas) et ils ruviers. Observand Placi l’avicinant temporal, ei era vegniu inconter a Marinella, et a lur forzas unidas il reussit da caçiar lur montanèra nel stavel pro lur tegia. La paupera mattella era malmein bagnada e stovet far ün grand föc in tegia per se scaldar e schügentar (süantar) la vestimenta bleçia. Er il pauper Gianin havet üna stentusa lavur per cattar sias cauras; sün il pascul, inua el las haveva bandunadas, el cattet negünas; ma el saveva, che ellas, spaventadas dal temporal, seien curridas vers la selva. El currit alla bassa e cattet la granda part de siu cavrèr sut il „crap della tgamanna“, ün crapaun quader, che forma dad ün maun ün tetg per blers animals. El