Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IX.djvu/25

Da Wikisource.

Volkslieder. 11

5 Ma nöbla flur! che dess eu fer chi’ t plescha?
Ch’eu he pers tuot in perdant mieu cher cour.
Voust tü ma mort? ais quist che tü giavüschast?
Schi dum mieu saung par mia dutsch amur.

Zieva ma mort nu sarost usche düra;
10 Tü m’amarost, e da me t’algurdand
Chaminarost tü sur ma sepultüra
Cun displaschair per tia fidel amant.

Ed in quel lö inua’ l cêl at condüa
T’algordarost da ma fidelitet,
15 La quel’ais saimper steda ferm’e püra
Scu’ l firmamaint sur nus ais in vardet.

9.

Da ün, chi amma cordi[e]lmaing sia spusa.

(Nach Ms. Pont.)

[f. 1a] Adün amer, mo brich giodair,
na granda paina aise palva[i]r,
zuond üngün mel, nas poas eau dir,
taunta dulur, chi sfo sentir.
5 Ach, quant beo ais quel da tgnia[i]r,
da cor, chi amma et po giodair.

Sco üna giata pigler non po
Lass mürz, mo laser ir lass sto,
usia ais quel, da cour chi amma,
10 ne po l surfgniar que, chia el brama.
Ach, quant da cour.

Sco ün ut[s]che non po schovoler,
ni t[r]aier flet, schel non po ster,
Usia amer non s po palvair,
15 Sainza havair spraunza da gudair.

Scha la spraunza a me nun cunsarves,
in mia amur nun confirmes,
schi feis meis cour da fat sparir,
et aunz la moart stoves morir.
20 Ach, quaunt da cour.