Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, V.djvu/141

Da Wikisource.

La Chianzun da Ioseph 121
Da te pigler partieu.

Meis Segner quel vain â gnir,
Eau sto yr alg tscherchier.

O, Duona, lascha 'm yr!

Duona.

120Vo cun Dieu tü bell cunpaing!

Nun vœgliast eir schmaincher!
Guarda a nun der plü laing,

Aque t'vœlg eau ruver.
[f. 34b] O, Josef, me nun schmancher!
125Plü bod, cha tü me poust,
Vœgliast tiers me turner!


Josef tira via. La Duona fo cusalg in che mœd, ch'ella pudess cungiüster sia amur et bainvuglientscha, sch'el gniss darchio â turner.

Aint in sia turneda

Lg vœlg eau amiaivelmaing,
Cun tscheira bella ê clera
130Artschaiver et fer befgnaint;
Eau m'vœlg eir apiner
Da d'esser iffiteda;
El vain am sgunder.
Per tel, praist mia fantschella!
135Puzagia'm sü ün po bain,
Atscha ch'eau saia bella,
Cur Josef tiers me vain.
Sch'el nun ho da spartir

Davent cun meis maisser,
[f. 35a] 140Tiers me sto el bod gnir;
El ais usche zuond bell,

Ch’eau nu lg poass schmancher,
Cur ch’eau m’inpais sün el.
Mieu cour sto da d’alguer,
145Cun ditts, fatts et eir costüns
Ais el uesche indrett,
Sch’el nun ais üngün.
Mira, ch’el ans vain amaun,
Fantschella, nun fer dmura!
150Vo spert alg do ün clam,
Chiamina in quaista hura!

Tiers me di, ch’el vœglia gnir,