Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, V.djvu/273

Da Wikisource.

L’g Nouf Sainc Testamaint 253

Cura che las archiezzas t’insthnueschan, & aquellas bunas chioses, quælas ch’er l’s Philosophi mundauns anumnam, las bunas chioses da duoruard, schi tirast uia pür plü da [f. cv] lœnsth êr our da tè. Cunbain che nu uain er do da gnir tiers Christum, upœia che l’g bab treia aquel tiers el, taunt plü upœia che Christus l’g treia. Clamain dimê cun la spusa: Treia me sieua tè. Clamain cun Petro: cumãda ch’eau uigna sieua tè. Aquidauaũt êr l’s Phariseers et Herodia uns gniuan tiers Christū: mu els tireuan uia pijrs co cure che gniuã. Vngiün nun es gnieu cun uintüra tiers Christū, upœia chel saia gnieu cun üna püra fè, ù pœia chel hegia hagieu sait & fam de la giüstia. Pür che nus uignen da co chi fo bsüng schi nun es è priuel che nus uignen par ünguotta. El es preschaint tiers l’s ses, & preschaint plü cun craft, co d’gio cura chel era preschaint tiers l’s Jüdeaus. El ho lascho à nus püristmas funtaunas da sieu sentimaint aint in las scrituras dals euangelis & dals apostels. Tiers aquellas pudains îr cura ch’n’s plæscha. Aquellas poust êr purtêr cun tè dintuorn. Nus hauain las funtaunas da nos salueder, da quælas che pudains prender sü oter co l’g salüd? Per che nu faschiand stima da quellas n’s plæscha da baiuer our dals saungs dals oters quæls chi sun zapignôs & plains d’scheppamainta, in aquæls chi es plü buœrgia co ouua? Eau nu uœlg huossa dîr, da las funtaunas da qualchiüns quælas chi sun cun uiuin atuschiedas. Nus nuns daiē dubalgiêr dschãt: [f. dr] Elg oda als ductuors à tainscher in aquellas funtaunas: & aque chels prendan alonder sü, che da què, chels seruan er als oters. Et da quels es dimê da prender bramusmang, innua che gratagia che aque plêd da Solomonis uairamang s’cuuigna: La funtauna de la uitta, es la buochia dalg giüst. Mu per che da quels es üna mürafgliusa pochiezza, et la mêr part, chi scherchian aquellas chioses chi sun lur, & brichia aquellas chi sun da Jesu Christi, schi es è l’g plü sgiür ad ir tiers las prœpias funtaunas. Ellas n’s inscuntran, ellas sun appinêdas. Ellas nu uœglian hauair ün gierbüglius dispütedar, ù ün iffichio logist, ù ün sclutrieu philosophum, mu ellas uœglian hauair ün sen hôt in Christo, & in sesues bas: a que es, chi nu tigna ünguotta sü se sues, mu sun Christo s’tain el sgiür delg tuot. Ad aquegli es auuonda ad esser infurmo cun aquels fundamains: Vna sula duttrina da Christi par la regla de la deuociun: Vna sula uitta da Christi, par ün exschaimpel da uiuer indret, es à nus auuonda. Tuot aquè che la diuina buntæd n’s ho imprasto, aque n’s ho ella imprasto par gracia tres aquel, par che nus nun n’s dessen tiers à nus suessa ünqualchiosa d’lôd ù d’glœrgia. A quel ho el três da plü guisas astijns, três la crusth haduzo a la glœrgia da l’immortalitæd. In talla che in aquaist [f. dv] d’miz, che nus tres la santitæd de la uitta n’s paissen à qui üna scherta inmortalitæd: cun la chiaritæd, aque chi sto uia à nus, meritãd bain uia à tuots, & êr uia als