Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, V.djvu/284

Da Wikisource.
264 Iachiam Bifrun.

aquels tres la temma faschè salfs, l’s pigliand our delg fœ, & hauiand in œdi, aquella rassa chi es maculeda de la chiarn. Et ad aquel, chi po saluer aquels frauncks delg pchio, & als fêr stêr in sia uezüda sainza macla, cun algrezchia: agli sul sabi dieu nos saluêdar, saia glœrgia, & maiestêd, & imperi & pusaunza huossa & saimpermæ. Amen.

APOCALYPSIS DALG BIO IOhannis ductur.

[p. 828] CAP. V.

ET hæ uis ilg dret maun da quel chi sezaiua sü l’g thrun ün cudesth scrit dadains et da doura, isaglo cū set sagels. Et hæ uis in aungel pussaunt, chi dschaiua cun hota uusth: Chi es deng da d’aurir l’g cudesth, & d’arumper sü l’s sees segels? Et üngiün nu pudaia, ne in schil, ne in terra, ne suot terra, aurir l’g cudesth, ne l’g guardêr. Et eau crideua fick ch’üngiün nu füs acchiato deng da d’aurir & da lijr l’g cudesth, ne dalg guardêr. Et ün dals seniours [p. 829] dis à mi: Nu crider: Vhè l’g liun chi es da la sclatta da Iuda, la risch da Dauid ho uit chel eura l’g cudesth, & arumpa sü l’s set segels da quèl. Et he uis, & uhè in miz l’g thrū & l’s quater alimeris, & in miz l’s seniours, ün agnilg che stêua sco amazo, chi hauaiua set cornas, & set œilgs: quæls chi sun l’s set spierts da dieu, tramis par tuotta la terra. Et uen & prandet l’g cudesth giu dalg dret maun da quel chi sezaiua ilg thrun. Et cura chel hauet prais l’g cudesth, schi sun crudôs giu auaunt l’g agnilg l’s quater alimeris & l’s uainc è quater seniours, hauiand scodün citras & tazas d’or plainas d’chioses sauuridas, quælas chi sun las uraciūs dals sencs, & chiauntē üna chianzun nuoua dschãt: Tü ist deng da d’arschaiuer l’g cudesth, & da d’aurir sü ses segels: per che, che tü ist amazo, & hæst spendro nus tres tieu saung, da scodüna sclatta, & da scodüna leaungia & da scodün pœuel, & da scodüna naciun: & hæst fat nus araigs à nos dieu, & sacerdots, & gnins, à regnêr sur terra. Et hæ uis & hæ udieu la uusth da bgier aungels, dintuorn l’g thrū & l’s alimeris, & l’s seniours, & migliera da migliera, dschant cun granda uusth. L’g agnilg quæl chi es amazo es dēg da d’arschaiuer la pusaūza, & l’arichiezza, la sabbijnscha, & la furtezza, & la glœrgia, & la bendischun. Et scodüna creatüra, [p. 830] quela chi es in schil, & quela chi es sur terra & quæla chi es suot terra & ilg mêr, & quæla chi es in aquellas chioses, tuottes chioses: hæ eau udieu dschant: ad aquegli chi seza ilg thrun & alg agnilg la bendischun, & l’hunur, & la glœrgia, & la pusaunza saimper & sainper mæ. Et l’s quater alimeris dschaiuē. Amē. Et l’s uainc è quater seniours sun tumôs sü lur fatschas & haun adurô aquel chi uiua saimpermæ. ET hæ uîs cura che l’g agnilg ha auiert sü ün dels segels, à hæ udieu ün dals quater alimeris, dschãt sco üna uusth d’ün thun: Vitten & uaia. Et eau hæ uis. Et uhè ün chiaualg alf, & ün chi sezaiua sün el, & hauaiua ün balaist & es agli do üna curuna, es ieu oura uanschand, & par chel uanschès. Et cura chel hauet auiert l’g seguond sagilg, schi hæ