Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VI.djvu/152

Da Wikisource.
134 Lüci Papa

vi tiers, nun fallær ünguotta, per chia el nū t’piglia la vitta bain bod. Sapchiast chia tü passast træs metz l’s latschs, & chia tü chiaminas sün l’s cluchærs da la cited. Quaūt tü poust schi aproua diligiaintamaing l’s amichs, e pigla cussalg cun l’s sabbis. Hægiast teis radschunamaints cū aquels chi sun da senn, e tuott tieu fafflamaint saia da la ledsch dalg Segner. L’s hōmens giüsts saien teis giasts, & in la temma dalg Segner saia tieu lod. L’houra vain ludæda dalg maun dalg maister, mu l’g sabbi guuernadur dalg pœuel, da sieu plæd, mu l’g plæd da la scurtezza dals vêlgs. Vn hom tschantschædar ais da tmair in sia cittæd, & ün cun poick partieu in sieu plæd meritta mæluuglênscha.

ANNOTATIVNS.

Ch’els infinns in l’g infiern nū vegnen à fær qualchiosa d’giüst) L’s noschs nun faun nell’in l’g infiern üngünna chiosa dretta e giüsta, taunt sco pertain ad els perche els [p. 31] perseuereschan saimper in l’g mæl, ma lur painas ch’els portan in l’g infiern, vegnen anumnædas giüstas, brichia per chia els las hægian gugend, ma per che la giüstia da Dieu voul ch’els las indüran per giüsts chiastiamaints da lur pchiôs.

Tü chiaminast sün l’s cluchærs da la citæd) Tü eist in grands priuels.

CAP. X.

Hals giüdischs parzuras dalg pœuel. Co ch’ün deß schkiuir la grandaschia e la superfgia.

VN sabbi aridschadur intraguida sieu pœuel, & l’g Signuredi d’ün scort ais bain asto. Sco chi ais l’g aridschadur da la citæd, tels sun eir seis seruiaints, sumgiauntamaing sco chi ais l’g Princip da la citæd, tæls sun eir tuots aquels chi æffdae aluaint. Vn araig ignoraunt vain ad aruinær sieu pœuel, mu træs la sabgiênscha dals superiuors, vain ad esser frequentæda la citæd da quels chi chæsan aluaint. La pusaunza da la terra ais in maun dalg Segner, l’g quæl a sieu têmp schaschunaiuel vain ad aschdaschdær sü in aquella ün hom nüzzaiuel. La prosperitæd dalg hom ais in maun dalg Segner, & aquel medem do glüergia à la persuna dalg scriuaunt. Nun t’agritantær incunter l’g prossem per iminchia ingüergia, e nun fer vnguotta cun tüert. La superffgia [p. 32] ais mæluuglida à Dieu & à la lieud, e l’g ün e l’g oters s’aschgrischan d’ün fatt mælgiüst. Perche træs las ingüergias, villanias, & las arichezzas cungüstædas cun ingian, vegnen straputôs l’s ariginams tiers oters & oters pouuels: perche üngüna chiosa ais plü mælgiüsta co ün auaritius, perche el ho eir sia oarma vvnæla. Perche scodün stouua schdrappær our sieu dadains per la vitta da quel. Scodün tiran suruain cuorta vitta, perche üna malatia lungia ais greiua alg meidi. L’g meidi taglia via la malatia chi tain airi, vscheia l’g araig