Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VI.djvu/567

Da Wikisource.

Canzona spiritualas 549
13. Dutsch, asch, ais in quiast stadi,

50Pißêr, è braja grand,
Sterschin, e grond malaschi,
’Ls iffants udir cridond,
14. Pazeng’e sen stov’esser,
A qui cun dret taschair,
55Fadia nun s’lasch’incresscher,
Chi vol’na don’havair.

15. Gril, grel, sgrizchiar ranchüsche
[p. 134]                  D’la chün’ais il sonar;
Dettar d’not e da die,

60Eir matinadas far.
16. Qua pillga patientia,
Il ais usche ngü nan:
Usche han tut teis velgse
Cun tai, ò Chrastian.
6517. Taschaint’ils melg tü pousche,
Mett’ils in man da Deis
Cun orations sch’tü vousche,
Ch’hagen vantùr’ils teis.
Impro vendscha l’amore
70E gùda far quai leiv:
Pùr via vo d’amasduose
Sumlgar s’lasschâ brick grev.
19. L’ùn l’auter dfai s’gùdade,
Portar il fasch commùn;
75Sgrings è dantilgs mùtschade
Ed auters plæds da fùm.
20. Sa stov’eir qui suffrire,

L’ùn l’autr’in vair amôr:
[p. 135]                  L’ùn bain da l’auter dire,
80Dvainta cun voss’honôr.

21. La donn’obedgia s’mossa,
Al hom, tant sc’al Singôr:
Impro schi deß il homme,
Seïs eßr’havair per côr.
8522. Ma quai lasschain qui stare
Il fat savaino bain.
Da mal s’völg Deis ostare

Indret ch’vo stettet bain.