Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/464

Da Wikisource.
454 Giovanni Mathis

regret Deta nun as fet pü vair, bè la Samda, cur ch’el get darcho lò, vzet cha l’impraisma eira stêda tagleda tuotta.

Ella saro gnida a tagler il fain er saira, ù quaista damaun as dschet Gudench tuot trist, oramai nun la vzarò chi damaun a predgia, e damaun a saira in compagnia.

Eir durante tuott, eivna nun avaiva’l tuchò nè cudeschs, nè spêda, e avaiva fat lungias spassagedas.

O Gudench sentiva uossa da di in di augmenter sia simpatia, per quella bella, fras-cha e brêva giuvna, il maun da Dieu avaiva semno in sieu cour il sem da quella flur cha Nina clamaiva „la flur della beadentscha“, Amur.

E quellas spassagedas ch’el faiva sulet tres gods, vals e munts, nel momaint cha’l Engiadina eira güst in tuotta pumpa e bellezza, e cha tuot nella natüra tschauntscha d’amur, quellas eiran bain eir causa, cha Gudench chi nun avaiva auncha amo, sentiva pü viva e pü dutscha la leidezza d’ün amur chi nascha.

Nina avaiva bain radschun, cur ch’ella dschaiva cha üna vouta cha’ l Segner ho miss nel cour d’ün giuven, dell’eted da Gudench il sem della beadentscha della flur „Amur“ schi cha quel spert piglia risch, dschermüglia e flurescha.

La Dumengia saira, in compagnia, Gudench fet soter la prüma Deta, ed eir pü suvenz cu las otras.

In giand a spass, piglet el sieu bratsch, e l’acompagnand a chesa, la dschand buna not, straindschet sieu maun.

Quasi ogni di Gudench giaiva a sieu lö predilet, suot il tol, e’l marcoldi avet il dalet da vair Deta, chi comanzaiva üna nouva impraisma.

Ma Deta nun chantaiva e paraiva trista.

Darcho sas lungias tratschoulas gnivan davaunt alla charezzer, ma tagliand ella il fain main spert chi la prüma vouta cha Gudench la vzet lò, eir las tratschoulas paraivan tristas sco ella.

O quella tristezza da Deta, als ögls da Gudench, la rendaivan auncha bain pü bella e pü graziusa.

Deta ameda mia, as dschet Gudench, da di in di saint cha Tü, be Tü post am render fortüno, Dumengia saira t’acompagnand a chesa a’ t di ch’eau t’am, e’ t domand tieu cour e tieu maun, e scha tü adereschast a mieu giavüsch, schi nun bandun pü nossa chera Schlarina.

E cur cha la dumengia zieva e la saira l’acompagnand a chesa l’avet declareda sia amur, e cha sieus leivs as pozettan la prüma vouta sün quels da sa spusa, eir ella al dschet:

O Tü nun sest Gudench, mieu benedieu, quaunt ch’eir eau t’am e