Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/523

Da Wikisource.

L’Orfna da Segl u l’Inozainta 513

Scena ultima.

(Eintra Valentin.)

Tuots: (stupefats)

Valentin! Valentin!

Valentin: (s’aprosmand da Sar Peider.)

Schi! eau sun quia, e sun gnieu per subir mieu merito castih.

Eau al he dit Sar Peider, ch’eau nun füg, quia ais la monaida, cha El, cour generus e bun, am avaiva do per mieu viedi, sco eir la charta per sieu amih a Paris. Quaists dis sun sto zuppô tar mè in chesa, sch’eir savaiva bain cha üngün nun gniss am tschercher, crajand tuot, ch’eau saja fügieu. Eau savaiva cha Annigna, gniss bain bod mnêda quia, e quia inua cha he comiss l’infam delit, he vulieu la vair e la tschantscher.

(As volvand vers Annigna:)

Annigna, hegiast compassiun da quel chi ’t ho fatta taunt soffrir, perduna’ m, e ura per mè!

Annigna:

(scofondant, al pigliand il maun, e giand con el, in fatscha als güdischs.)

O, Stimôs Signuors güdischs, misericordia, grazcha, grazcha, ch’Els hegian compassiun dal pover disfortünnô colpabel, chi ’s ho pentieu, chi ho domando perdun a Dieu, chi perduna a tuots quels chi ’l domandan perdun! Misericordia, grazcha, perdun, in amur da Quel chi ho soffert, e dô Sa vita, per redamziun da nus Tuots!

Fin del ultim Act.


Rätoromanische Chrestomathie VIII. 2. 33