Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XI.djvu/117

Da Wikisource.

La stria ossia i stinqual da l’amur 107

Già tantan volta. Coss’ai da parlä?
Da qua miraccul? da la cunfessiun?
Dal pürgatorrai? da l’assoluziun?
No, no, no, no! Al meiar l’è trattä
60Da l’eresia, e da la santa fè,
Fagiand in möd, ch’im possa trä d’imbroi,
E fär plašer e lan donna da Sòi,
Parland ün pò in latin, e ün pò in gergo.

(Al tö la baretta e ’l breviario e ’s mett e indär barbottand):
Mundus vult decipi; decipiatur ergo!

(Giò la tenda).

SCENA II.

Prä in faccia el vadregg da la Bondäsca. Giuvan e giuvna da Sòi e Castasegna, ca ’s toccan män in ring, fägiand el raslä. Dopo är donna e omman.

65UNA GIUVNA. Saral segn da bel temp, o da buräsca,
C’al lüš uscia ’l vadregg da la Bondäsca?

[p. 127]           ÜN GIUVAN. Quel là da plövgia ün segn al sol ess.
ÜNA GIUVNA. E la campagna mäl nu la fagiess.
(Al riva passand ün giuvan e üna giuvna, e ün da quei dal ring ai diš):
ÜN GIUVAN. Vò ältar dòi, indua vulev’indä?

70Ni cià cun nò, e fä ün pò el raslä!
AL GIUVAN. Cià, cià, Lünet, lascia la devoziun;
Già c’um incuntra sta bun’occašiun.
LA GIUVNA. Dio ’m cürra! al prèr cossa varall da dì,
S’um stà da quendar iss’es divertì?
75AL GIUVAN. O, sa nul füss pagä, gè scumatess,
Ca pü gügent är lü e spass ingess.
(I entran ent al ring).
ÜN GIUV. Quel päir am pär, ca’ l stea fò ün pò tropp.
ÜNA GIUVNA. Valev avdè, ca i fann ent al gropp.
ÜNA GIUVNA. O, lee l’è zoppa, e lü sgalunä,
80Gè nu savess, cu ch’i vessan da fä.
ÜN GIUVAN. Quavolta i currèr zopp, ca van seguent,
Rivan innänz, cu chi ca corr scu’ l vent.
(Al riva ’l päiar, ch’era cors fora).