Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XI.djvu/158

Da Wikisource.
148 Enrico Roffler

verità e la päsc, incuntar e l’aurora d’ün temp pü bel e felice, incura ca da lan späda ass fatgiarà ora zappa, e da lan lancia faltg e üna naziun nu alzarà plü la späda cuntar l’altra. La gent sagiüra la penza dal mäl, ma Iddio al cunvartisc quel mäl in ben. Lü l’ha soma panzeir da päsc e mia da mäl värz quista generaziun cattiva e ingrata.

Sa però quel rig um pò e um ha da creir indua cass tratta da la scort di popal e dall’avvenire da tüt l’umanità, Cristo ass l’ha sagiürà dall’amur da Dio padre, är riguard e ogni singula vita umana. Ciär amic adduluraa! Intgio’ um ha cumpagnaa e la fossa ün noss ciär amic, al voss bun ciünaa e barba. Um l’ha fatg cun dascplasceir, parcieé ca la mort la taja sül camp da battaglia cunt üna faltg sanguinusa migliája da giuvan gajard, är ca la fagia murir ün veil decrepit e stancal da la vita ass rend sempar trist. Parcieé ca la nossa vita la passa tancu ün onda um sent da veir da unurär la fossa da ognün cun santiment da pietà e da tristezza. Eppür i mee ciär amic, sü la fossa d’intgiö ass è pü facil da capir la parola: Je sà i panzeir ca ie fatg par vualtar, al disc al Signur, jen panzeir da päsc e mia da mäl. E guardär superficialmente la vita dal mort nuss capiss gran chè da quiete e päsc. Mia cal sea statg üna vita plena da dascfurtüna e dascplasceir, ma l’ära üna vita tancu tantan altra forza plü quieta e pacifica cu tantan. Ma la vita par sè stess l’e giò ün cumbattiment cun fadiga e travai, cun dascplasceir e discingann, cun carna, debulezza e pacaa, cun veachiaja cun malattia e mort; parcieè ca vualtár u varassas tribulaziun ent al mond, al disc al noss Signur. Peró in mez e l’inquietudine ei cumbattiment da quist mond al bab sül ceil nu l’ha cù panzeir da päsc par nǒ, cum se’ i see fantg e tütg quij ca cercan in Cristo, al Principe da la päsc, palz par la sij anima i truvaran pür ün zig da quela päsc d’Iddio ca al mond nuss pǒ där gni tör. Quista päsc üna perla da gran valur al l’ha ciarcäda e dascidaräda al noss amic, üna cun debulezza e imperfeziun. Jucusa cas disc ca ci ca cerca trova nu vessal truvaa är lü la benediziun cun ün cor umile e grato? Sci, sagiüra. Peró, la sapienza imperscrutabla d’Iddio ai ha spargnaa da lan prova dulurusa. Poï dopo bun man al noss ciär mort l’è statg assali d’ün mäl essar cai ha cagiunaa üna granda debulezza da la vista, la memoria e da tüt lan forza in generale. Ricuverà ent al noss uspadäl da Circul al pareiva cal füss gnij mear, ma circa evant 8 di la malatia ca nu l’era üna gurida, ma soma farmäda, l’ha tuletg üna piega cattiva e al l’ha manaa e la mort, dopo poc di da pattiment. Nualtar però ciär amic, um riconosc al man dal Signur, ca dopo ai veir datg üna vita lunga, laburiusa ai ha datg üna vita pacifica ca l’ha manaa davent da quist mond imperfetto, al noss ciär cuncittadin, mantagnand är in lü