Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XI.djvu/159

Da Wikisource.

Poesias 149

la si prumessa: Tü ingiarà di te veil in päsc e tü sarà sataraa ben veil. E sü la fossa ca quatta quel ch’era mortale um ringrazia Iddio c’ l’ha datg ün bun palz el corp stancal. E sur tüt um ringrazia Iddio par al palz da la sanda cal reista el popal d’Iddio e ca la si grazia l’ha cunservaa in ceil par tütg quij cal ciärcan sincerament e da cor.

Vualtar perǒ cu fatgé cordolio, nualtar cum soffre e cum cumbatt, nualtar cum crê ca Iddio l’abbia panzeir da päsc e mia catif par nò är incur ca num see bun da cumprendar lan si sträda e i see cunsei, la si vuluntà ca la sea, incusa ca la sea, l’é pür buna e i see panzeir l’è panzeir da päsc e mia da mäl. Ma nò cum sè clamaa fij d’Iddio num ha gner da veir panzeir catif, ma da päsc verz tüt la gent! Cum sea amic sinceir da la päsc, cum ass l’appropria e cum la promöiva! Guära e la guära e e tüt quel ca dastürba la päsc tra l’umanità par ca la vuluntà di Dio la sea fatgia in terra tancu in ceil e cai sea päsc in terra e benevulenza inverz tüt la gent.

Amen.



TOMMASO MAURIZIO.

Poesias.


La Patria.


Cognosciat tü quel païset,
Guarni da tantgi ornament
Ed abità cun gran rispet
Da tanta cera, brava gent?
5 Quei cer païs, um al cognosc
E con superbia’ m disc, c’ l è nos!

Quij popol, ca l’han abità
Da bieran centinera d’ann,
Cun gran curagi cunservà
10 Da tantgi pricual, tantgi dann,
I nos bun vegl, in verità,
As l’han lascià in’ redità.

As l’han lascià in’ redità,
Incur c’armeda da furest,
15 Per massacrèr la libertà,


Addoss ai gnivan d’Ost e Vest;
Ed i nos bap, ca i han vanciü,
Quij as l’han datg e mantagnü.

I veivan tüt sacrificà,
20 Per cunservèr la libertà;
I’ s veivan tütg insanguinà,
Per liberèr la patria.
Innur’ cun generosità
I’ s l’han datg schiet in’ redità.

25 Conosciat tü quel päiset,
Guarni da tantgi ornament
Ed abità cun gran rispet
Da tanta cera, brava gent?
Um al cognosc, quel païs cer:
La Rezia l’è, c’um vol amèr!