 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| La stria ossia i stinqual da l’amur | 13 |
Cun l’uniforma e’ l püšal sül capel,
Casa mai ai pò essar da pü bel?
STAMPA. O lan matan l’en ben är povran gnocca,
Ca ven mascarpa, e cren c’al sea magnocca;
Incusa ca är i altar en minciun,
Ca dal da dent nu san fär distinziun,
E sagònd l’esteriur plü o manc lüšent
I van stimand al merit da la gent,
Pü brüt el mond cas’as po mai avdeir,
Cu fär la guera dòma per masteir?
E ’s fär mazzär, o mazzär altar, senza
Saveir parciee; e vendar la cuscenza?
Infin ch’i viv, je am vargòngiarà,
D’essar indač e m’ingagiär suldaa.
CANT. Ma casa mai am da santir da tü?
In verità, je nul vess mai cradü.
Qui d’alta šlata solan tütč indär
In la milizia per as avanzär.
STAMPA. O šì, er je, giuvnet, m’era lasciaa
Gnir al panzeir, c’al füss quasi pacaa,
Passär la vita chiló in quisti böč,
E corar dree ’l bastiam giò per i troč,
Pütost cu in la milizia cun valur
Ciarcär meiar fortüna e’ s fär unur.
Je m’ingagč per la Francia, e in pac meis
E managiär lan arma j’ a giü impreis;
Je’ m sun distint in üna o du bataja,
E tütč am’a tagnìi per òm da vaja.
Di süperiur al cor j’ à gudagnaa,
Da grado in grado j’ em sun avanzaa,
E je cradeiva am pudeir ralegrär
Da la mì sort, e da la maritär.
Sciünaa la guera j’ steiva in la cità,
C’al parea ca nu’ i füss vita pü bela.
Ma un zig c’à giù duraa quela cucagna,
Ecco c’um vegn clamaa e la campagna:
