Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XI.djvu/234

Da Wikisource.
224 Caspar Bardola

Uossa eira la pouvra mamma plain displaschair e raquintet cridont la saira, cur cha’ l figl rivet a chasa, sia inadvertenza avüda, in causa sia debla memorgia.

Plainamg persvass, cha l’inadvertenza sequida, eira success inozaintamg, non podeiva il figl far üngüns imbüttamaints alla pouvra mamma — pero la perditta da sia spusa, al eira güst usche greiva sco la mort.

El proveiva da sai svess, plü possibel da büttar via l’increschantüm, ma que non eira possibel; usche ch’el non podaiva plü ne mangiar ne dormir.

Ün di s’impisset el? Eu vögl perchürar nel azoppà, sper il lai, ingio las bagnunzas gnivan a far bagn, per allura darcheu podair tour sias alas; ma davo bler dids, vezzet el aint, cha quellas non gnivan plü, probabel in consequenza del prüm invol ch’el haveiva fat; usche cha la paschiun creschiva minchadi daplü.

Eir la mamma allura vezziand sia suldüm tscherchaiva vieplü dal consolar, ma tuot eira perünguotta; usche ch’el finalmg dschet ün di.

„Uossa chara mama eu sto ir fin sü’ l cuolmen vaider, in tschercha da mia spusa — u cheu sto morir da paschiun. Tü per intant hast quel chapital miss a fit, a tuot teis sustegn e s-chüsam cheu hoz a’ t sto bandunar. — „Diou vöglia ch’eu bainbod la chatta e possa allura darcheu rituornar pro tai.“— „Cridand e scufuondont amenduos, partit el usche deciss da sia chasa.“—

El pigliet sia directiun, da quella vart dinuonder el haveiva gnü viss a gnir nanpro las bagnunzas e lur partenza svoland darcheu da quella vart vers ils cuolms, e chaminet löng; qua inscuntret el ün hom giuven e domandet a quel, sch’el possa al mossar la via per arrivar sü’ l cuolmen vaider?

Ma quel al respondet: Que sun domandas, ch’ün deiva far ad homens vegls e brich a giuvens sco ch’eu sun: Guarda la aint in „Vall Scalèra“ ais ün hom fich vegl, forsa cha quel po savair da’ t mossar la via.

Uossa chaminet el fin la saira ed arrivet allura pro quel hom vegl in Vall Scalèra al fand la domanda, sch’el favoriss dal mossar la via per arrivar sü’ l cuolmen vaider? Ma quel respondet subit: Ch’el non al possa qua güdar, pero, cha sia sour glüna, quala habita in üna chamanna sün lessa muntagna — al mossand cu’ l man — possa sgür savair que. Per hoz, dschet el allura —, ais que massa tard per arrivar amo la sü: „Ve aint e dorma qui pro mai, allura daman post rivar sü!“ Il bun giuven acceptet gugent l’invid, siand eira stanguel; el giet aint, e’ l vegl al det da mangiar e dormit là, e la daman, davo havair fat colaziun ingrazchet el 40 per sia buntad üsada e partit vers la muntagna.