 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| La stria ossia i stinqual da l’amur | 15 |
Al centro stäva per fär altartant,
Sa nu ’l vess sustagnii quel giuvan grand,
Ca sfidand la tampeista e cumbatend,
Quasi quasi as fagea fugir davent.
Da part innura di nos süperiur
Al gnit datč ün avis da quist tenur:
«Chi ca porta quel giuvan viv, o mort,
As pudarà vantär da la si šort;
C’al rè propi da rè al premiarà
Chi ca varà salvaa si maiestà.»
Nualtar sempr’evant cun pü ardur,
Ca ognün ciarcäva da veir quel unur;
Ma sot la späda da quel giuvan om
Crodäva gent, tancu fòia d’aton.
Innura är je am sun lašiaa tantär,
Al gran favur dal rè da ’m aquistär.
Je’ m fač evant, e dic e lü, ca’ s renda,
Ch’i see èn pac, c’ l’è inütil ca’ s difenda;
Ma lü ’l raspónd: «Ca’ s renda čhi c’à tort,
Ca je ’m dafandarà fin e la mort!»
«Ebben, evant, l’arma decidarà!»
Magari pür ca la mi fin füss gnida,
Ca jè füs mort innura cul panzeir,
Da veir cumpìi da braf al me duveir.
Ma invece l’à vulü altar la šort,
Ca jè à vangiü, e lü l’è rastaa mort.
Crodaa giò sot, lü al stend ora ün man,
E’ l diš: «Cum as separa da cristian!
Ma dim intant, ma dimal, čhi et tü,
Ca pò vantär l’unur d’am veir vangiü?»
E je’ i raspond: «Je sun d’altra naziun,
D’üna valäda dal pais grišun,
Da la libera Rezia j sun un fì,
Pem fär unur in quist pais sun gnii.»
E santir quist, lü’ l lasc’indär al man,
E’ l diš: «Davent, davent! ca tü è ün vilan!
Al fì d’ün pais libar al pò gnir,
Tancu ün boja vandü, pes fär sufrir?
