Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XI.djvu/34

Da Wikisource.
24 Gian Maurizio

Da san rifä e spesa di sogett,
Però as pò modificä l’ogett,
As proponend cun ferma vuluntà,
Da essar giüst senza parzialità,
E da pütost, pütost giuntä dal see,
Cu ca’ s fa tort ch’i aggian da dì dree.

RADOLF. L’è per quel lò apunto, ca je’ m pär
Ca fra da no um vess da procurär,

Ca nus fugiss or di man quel unur,
E cal gnis datč e gent da manc valur.

GADENZ. Già’ n sarà ältar da famiglian véla,
Ca staran là tagnind güz lan uréla.
RADOLF. Si, ši; ma quelan, ch’en da ben fornida,
Già altran volta en statčia favurida,

E’ l popul sol guardär ent i comün,
Da spartir i unur un zig parün.
Lan altra pö l’en manc rica cu nò
D’un bun zig, ma ambiziusa, e per quel lò,
Sa la spendan chilò, per veir i unur,
I l’an da pagär dòbal i sügur
Dii povar südit. Je per quel cradess,
Ca nualtar concorar um pudess,
Fagend, s’intende, qualchi sacrifizi,
Per veir, o l’ün, o l’altar quel ufizi,
As proponend cun ferma volontà,
D’üsär cui südit sempar equità.

[p. 22]       GADENZ. Sci, e quel patto ge concorr är ge;
Ma tu è pü vel, dagià l’unur è tee.
RADOLF. Nualtr’um à da fär causa comüna,
C’al tocca, o e l’ün, o e l’altar, l’è tüt’üna;

Ma vers i altar um à da guardär,
Or di nos man da nul lasciär indär.

GADENZ. E da fä fenčia, das fä concorrenza
Er, fra da nò, almanc in si presenza.
RADOLF. E das tagnir fra lan du confessiun
In ciò, in lò, sagond lan occasiun.
GADENZ. Ebben, um sè intés, d’essar d’accord,
E fra da no, da nus fä nagiün tort.
RADOLF. Ma fra da no da procurär intant,
Ca iss’issa altar nus vädan evant,