 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| 28 | Gian Maurizio |
La guera da la vita è lunga lunga;
Dagià l’è da ciarcär quii element,
Ca la vita dal cor rendan cuntent.
La raba per al corp porta dilet;
Ma l’òm nu viv doma da pan sulet.
La part pü nobla, ch’è ent al see dadent,
Vol l’armonia, ca fa i cor cuntent.
URSINA. Tumee, Tumee! Je vezz e je scumet,
Ca ent al tee cor tu à qualchi sacret,Ca tü nu lasca dir e la ti gent,
Per tema iss iss, ch’i nu l’agian gugent.
STAMPA. Ciära dunanda, issa l’è temp ch’i väda —
URSINA. As sent varün ca vegn gió per la sträda.
STAMPA (guardand or dal balcun)
In verità! l’è čià la giunfra Menga.URSINA. Cià, čià’ l me capatüssal da dumenga!
(Las drizza sü la testa i cavei, al fazöl e’ l scusäl e la tö gió d’una clavia un capatüsal e las al mett sü).
STAMPA. Sü per la scäla as la sent e gnir.
URSINA. Tü tremla, tü’ m fa propi gnir da rir.
| [p. 27] | SCENA V. |
TUMEE STAMPA, URSINA, MENGA e un PASTRET.
MENGA. Oh, buna seira, la mi and’Ursetta!
(fagiand fenčia da där un sai).Ma je cradeiva c’u füssus suletta.
URSINA. O giunfra Menga! l’è giü un bel panzeir,
C’u sè gnid’em truvär, c’am fa plašeir.(Ve čià Tumee, e fa un bel cumpliment;
Cas veza casa ca tü à impreis davent).
STAMPA. Je’ m cunsul dav avdeir in bela ceira
(ai tocca man provand da fär cumpliment; e’ l diš e l’Ursina):
(Nualtar um as à’ vdü già l’altra seira).MENGA. Ma je sun forsa gnida e ’v dastürbär?
Je torn indree, s’u vè vargót da fär.URSINA. No, comodàv, c’um tö per gran favur,
Sa das farmär us vulè fär l’unur.MENGA. Je am farmass gügent; ma’ m pär d’avdeir,
C’al ser Tumee sea tut in panzeir.
