 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| 66 | Gian Maurizio |
Ca giò tre nötč i’ á giü ent al drumir:
Dòm’ei panzär am fa anca stremir.
Je t’avdea gnir vers je pem salüdär
E bracc evert, e är je vulea fär
L’istess: ma üna man palida e lunga
Fra je e tü cumpariva dalunga,
E l’ün da l’altra brüsc las separäva,
E tü dalónc dalónc pö la’ t manäva.
Nui sará man, ca’ s possa separär;
Infin ch’i viv, je prumet da t’amär.
ANIN. Gnär je e tü nu fagiará mai tort.
Tü sará’l me amur fin e la mort;
Ma eppür je tem, ca qualčhi avversitá
Al nos plašeir e dastürbär gnirá.
Sent. Je ’m truväva giüst da dree ün cantun
D’üna ciäsa, ch’i òman dal comün
Da l’adunanza tornävan in dree,
E je’ i sent e cianciär da ün Tumee.
Je güz l’ureila, e je sent e dir:
Tant’arroganza, no, nus pò sufrir,
Al Tumee Stampa l’è ün traditur,
L’è gnii dal nos comün pel dišunur.
E ün altar dgeiva: Sa ün dí il truvass
Sulett, corpo di Bacco! je’ l strozzass.
Üna vuš dgeva: Cas’as pò spatčiär
Da ün, ca la si fè stá per negär,
Da ün, ca e la si gent fa dišunur,
E una mata dal diaval fa l’amur.
Ma quel, ca’ l manc da tüt je poss trär giò,
E je nu capit plü quel ca lur dgeivan:
Ma intorn al cor ün freid je’ m santit gnir,
Ün freid e ün cald, ch’i nu sá incusa dir;
Da corar et ciarcär je á panzaa,
Per tema ca dal mäl nut füss rivaa.
