Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XII.djvu/135

Da Wikisource.

Historias dil munt sogn Gieri 105

30Miu puls va pli spèrt, e tgi dat a mi alas?
L’odola marveglia selegra ell’aria
Entuorn quella sontga cittat solitaria.

Finalmein contonschel cun breigia detscharta
La claustra, il tempel cun porta aviarta,
35Jeu passel sur scalas tier plazz’ulivada,
La patria dil grond Benedetg ei anflada.


Quitaus de pastur.

Sin Palas stat la montanera
Gion Pieder ei siu bien nuorser:
Sil crest de pegns sper la cotglera,
El sesa cun siu vischander.

5Fertont ch’ei cauman, sias tschuttas,
Fugiend dal caul dil clar miezdi,
Emprend nuorser las nodas tuttas
Da Gion cuitg nudadas si.

Al bien nuorser en l’aria steppa
10In lad pegnun dat frestg asil.
El prend in cedel ord la gieppa,
Entscheiv’il studi difficil.

Cheu stat ei scret, co mintga casa,
Marchescha ses animalets,
15Co il cunti l’ureglia smasa
Al tschut che quescha, tgeus e crets.

Davon, davos en ell’ureglia
Furtgets e tagls ein d’observar;
Mugrin e gavigliel e streglia
20E fildiroms ein cheu d’anflar.

L’ureglia orasum smutada,
Ne scursalada davos si,
Magari empermiez furada,
Enzennas sut e suravi!

25Nuorser va vidaneu, suspira:
„Quei vul memoria din cavagl,
Mo patertgar la roda entira,
Co mintga pur fa snez e tagl!“