Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XII.djvu/231

Da Wikisource.

Carstgaun de vall romontscha, vul surstar,
30Sche dumbra mo las fossas en la mar!
Vul ti bargir, sche dumbra ils curdai,
Ils bandunai!“
Pli gronds vegn il tizun e pli sgarscheivels,
Igl um semein’ entuorn, dat il cammond:
35„Vegni, mes morts! Vegni mes
sventireivels!“
Jeu aud’ il schumber plaunplaun a ramurond,
Jeu vesel in’ armada senza fin,
Negliu bandieras, armas tier negin,
E las monduras ein de tuttas sorts,
40— Quei ei ils morts!
Els marschan dus a dus en pasch profunda,
Amitgs ed inimitgs ein ussa frars;
Schi biars eis ei sco feins sin liunga spunda,
Els ein vegni dals camps e dallas mars;
45Sco ils sitgurs retuornan temps de stad,
Van els encunter la perpetnadat,
Els ein svani sur tuts ils quolms el stgir
Sco in suspir.
Puspei tut stgira notg — — Tgei vuschs resunan
50Sco ina mar? Nos babs, nos frars, nos spus,
Tgi ha quittau per nus, sch’ els nus bandunan!
Els ein naven e tuornan mai tier
nus!“
Tgei liung plirar e tgei immens bargir!
Quei ei igl onn quitordisch sin spartir — — —
55Il cor ei pleins. Resuna tras la val,
Zenett claustral!
Jeu sun viagiaus.
(Nach Calender, S. 40, 1916.)
Jeu sun viagiaus sur ils camps de battaglia
— Jeu crei che jeu sappi perpeten mai rir —
Neu dallas Carpathas entochen la caglia
Che sto sper la mar sanguinusa pirir:
5 Armadas en flur e vigur ein naven,
Ei tucca da miert, tut il mund ei il zenn.