Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XII.djvu/285

Da Wikisource.

Il pader cun pussonza,
Cun riuc zun vigurus,
Gudeva plein fidonza
Dal pievel devozius.
85A Platta sil sonteri
Hal ina notg vigliau,
Urau las litanias,
Il vierv, sco commandau,
Naven da lezza sera
90Ei tut berlot svanius,
Il quac, che leu sgargneva,
Ei staus schizun stulius.
Ed ella val de Medel
Fladava tut cuntent,
95Per grazia de Sogn Placi,
Agit dil Tutpussent.
Vegnend la primavera
Cun tschenghels verds, fluri
Pertgiran mats de Medel
100Lur muvels spel Scopi.
Giu funs la val de Lavaz
Enqueran ei schurmetg
La stad, ils dis che scauldan,
En cauma sil vadretg.
105Mo cul fagugn scadeina
E sburfla tras la val,
E cul vadretg scuflenta
Las auas digl ual,
Lu bergl’ a funs el venter
110Dil glatsch, ch’ ei fa sgarschur
In bov, scols pasters resdan,
Snuezi al pastur.
Quei ei il bov de Lavaz,
Dal pader scungeraus,
115Che el vadretg perpeten
Endira cadenaus. —
GION DISCH.
Poesias.
Poësia e canzun.
(Nach dem Autograph des Dichters.)
Quel ch’ enconusch’ il reginavel
De poesia e canzun,
Dal tschiel contonscha sco artavel
La fantasia quei rech dun,
5 Il plaid sereins cul tun migeivel
Comuenta l’ olm’ el cant sonor, Tgei ei sil mund pli emperneivel,
Tgei legra bein pli fetg il cor?