Pagina:Deledda - Il vecchio e i fanciulli, Milano, Treves, 1929.djvu/216

Da Wikisource.

— 202 —

nenia antica della fanciulla che promette al suo spasimante di andare a trovarlo:



Cando as a bider sa ua
chin fiore in gennarju,
cando as a bider porcarju,
fattende casu porchinu,
cando as a bider caminu
in sor mares de Casteddu;
tando as a battire aneddu
pro isposare cun me,
cando as a bider su Re
colende in Monte— Leone,
cando as a intender anzone,
faeddende in casteddanu,
cando su puzone pranu,
at a esser cussuzzeri,
cando sa mela piperi
in prona si det bortare,
cando as a bider su mare,
cambiadu in litu ’e rosa,
cando as a bider a Bosa
de su tottu cambiadu.
Coricheddu, coro amadu,
chi t’isetto donzi die.

1



  1. Quando vedrai la vite – fiorire in gennaio – quando vedrai (il) porcaro, – facendo cacio porcino – quando vedrai (una) strada – sui mari di Cagliari; – allora farai venire l'anello, – per sposarti con me: – quando vedrai il Re, – passando in Monte-Leone, – quando sentirai (l')agnello, – parlare in cagliaritano; – quando l'uccello piano (?) – sarà consigliere, – quando la mela appiola – in prugna si muterà; – quando vedrai il mare, – mutato in prato di rose: – quando vedrai Bosa – del tutto cambiato. – Cuoricino, cuore amato, – che t'aspetto ogni giorno.