Conticeant linguae, manibus sint arma parata,
Infestos unum vultus vertamus in hostem:
Et si fata sinent, animus si erit omnibus idem,
Trans montes citior fuga maturabitur illi.
Sat de barbarie non est duxisse triumphum;
Undique sunt italo arcendi isti limine fures.
Italia est septem scissis e gentibus una,
Et centum insignes urbes urbs unica fiunt.
Excede Italia! Te jam hinc exire necesse est.
Excede italicis, excede e finibus, hostis!
(Serius addita).
Barbara turba minax rursus si ascenderit Alpes,
Rursus ad arma viros Italus Mars mille ciebit;
Concurretque Ducis jussu victura juventus
Proelia, quae vindex vicit memoranda sub Aetna.
Iamque, rubris sagulis clara praeeunte cohorte,
Regia tum classis tum regia castra moventur;
Quamque viam fatis aperit fortissimus Heros,
Hanc sublimis equo ingreditur Victorius acer.
Excede Italia! Te jam hinc exire necesse est.
Excede italicis, excede e finibus, hostis!
Indigno everso fastu regnoque superbo,
Excipit Italiae regem tandem arx Capitoli;
Sedibus et justis reginam Tybridis auctam
Sequana cum memori plausu Tamesisque salutat.
Finibus ipsa sui regni contenta quiescit,
Nec quemquam laedit solis adversa tyrannis;
Nam quamvis gentem mens dira tyrannide vexet
Strenua defendet pubes terragne mariqne.
Excede Italia! Te jam hinc exire necesse est.
Excede italicis, excede e finibus, hostis.