 |
Questa pagina è stata trascritta, formattata e riletta. | |
| 66 | De Nuce Maga |
optaret ad equitandum, baculum ne an hircum, Asinum, Canem, et c. explanaret. Subdidit illa simulatè, doce me prius agendi modum domi meae, interim cogitabo de equo; subridens lamia se libenter id facturam. Nocte adventante per ossa mulieris quidam terror cucurrit, ruminans nefanda interdicta sibi è vetula, et Angelus Sanctus Custos internè (credo) dissuadebat nè scelus illud magnum committeret, cum ecce ventus quidam, et oculis visa lamia submissé loquens, age? age? unge? nam maritus tuus dormiet, cùm postea breve gaudendi tempus habetur. Illa terrefacta subdit, ij, ij tu? Ego quidem nolo Creatorem meum Iesum offendere, iocosè promisi; Torva, perfida strix ira tumefacta statum ceù spuendo igneum, et faetidum in mulieris faciem insufflavit, ictumque; in osse scio dextro eiaculavit, ac tota nocte exurentem faciem tulit, ita ut mane ceu lepra infecta lectulo iacebat cum isciatico dolor. Dolor enim ab osse sacro usque ad pedem dextrum descendebat. Quam historiam inscio marito iuramento mihi patefecit dubitans de aliquo maleficio. Dum haec in arce Benev. narrabam cum D. Dominico Procaccino de Monte S. Viti, nepotis tamen nobilis scriptoris Calisti Procaccini.
