Pagina:Ra Gerusalemme deliverâ.pdf/190

Da Wikisource.

47
Ma o no ne vosse ciù, ni o stimò ben
D'andâ apprœuvo a çercâ chi ghe l'ha rotta;
Con ra scciumma a ra bocca o se ne ven
Da Gofredo, e con lengua ancon barbotta
O ghe dixe: Signor, no ne conven
D'andá int're quello bosco un'âtra votta:
Che de quello, ch'han dîto, e reportaoù
Çento votte de ciù mi gh'ho trovaoù.

48
Ho visto tutta intrega ra fonzion,
Ho visto scuro, i strepiti ho sentîo.
Quello fœugo chi forma un bastion,
Donde l'Inferno ghe pâ tutto unîo.
Senza aveì ninte poira in tro gippon,
Senza sentî sto fœugo, vaggo ardîo;
S'adescia un temporâ, ven scuro, e subito,
Se torna a fâ seren, ni ciù mi dubito.

49
Ma questo è ninte: sta a sentî ro resto.
Ogn'ærboro l'ha un'añima vivente;
A parla, a cianze, a prega, a fâ ro tresto,
E int'ro mæ cœu l'ho comm'a dî presente;
Pertuzo un sccianco, ed êccate lî læsto
Ne sciorte sangue vero e no apparente.
Ma cos'occorre? che me diggan becco,
Se ghe vaggo a taggiâ ciù manco un stecco.

50
Così o disse: e Gofredo, stuppefæto
Per st'avviso, o se mette a passaggiâ,
Pensando comme uscî da questo cæto:
D'andâghe lê in persoña un pô ghe pâ,
Un’âtro pô o no cræ, che sæ ben fæto:
O studia se âtro bosco o pœu trovâ,
Ma, però chi indoviña cose o pensa,
O ghe dixe: Signor. Aggi paziensa.

51
Lascia a chi tocca rozziggiâ quest'osso;
Che chi ro taggerà l'è chì vexin:
Zà ra barchetta arriva a ro redosso,
E a va scìando in terra cian-cianin,
Rotte re cheñe, ch'o l'aveìva adosso,
Torna chì quello nostro Palladin:
Poco manca, ch'han da êse sterminæ
Re gente Turche, e preiza ra çittæ.

52
In sto parlâ o se fe' comme un scarlatto,
E o pareiva un Profeta lì spûaoù,
Gofredo aura o tempesta, e o dà int'ro matto,
Ch'o vorræ veì sto cæto terminaoù.
Ma pe'ro Sô in Lion, chi fa sciaratto,
No se trœuva ciù un parmo de bagnaoù:
E o l'ha poira che vegnan frîti, e cœutti
Ri sò sordatti comme ri bescœutti.

53
No se vedde uña stella maledetta,
Fa un câdo così fêo, che se bogge:
Un Sô, chi cœuxe, e aççende ra berretta,
Chi bruxa i campi, e dâ fœugo a re stogge:
Ogni raggio dro Sô pâ uña saetta,
Chi piggia da ra testa a re zenogge,
Cádo è ro dì, ra nœutte a l'è câdissima,
Pêzo l'è l'âtra, e l'átra câdississima.